Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog


 


Cd's
40 jaar Leo Records Part 1
Pago Libre - 'Cinémagique 2.0' (Leo, 2018)
Opname: april 2000
John Wolf Brennan - 'Nevergreens' (Leo, 2018)
Opname: juni 2019

Als Leo Feigin, geboren in 1938 in wat toen nog Leningrad heette, in 1979 Leo Records opricht, kan hij niet bevroeden dat het label zal uitgroeien tot een van de belangrijkste labels voor de vrije improvisatie. Illustere namen als Marilyn Crispell, Cecil Taylor, Anthony Braxton, Eugene Chadbourne, Evan Parker, William Parker, Joëlle Léandre, Simon Nabatov en Ivo Perelman weet hij aan zich te binden. Maar bovenal is Feigin in die eerste jaren een pleitbezorger van jazz uit Oost-Europa, toen nog de andere kant van het IJzeren Gordijn. Voor ons totaal onbekende musici als Sergey Kuryokhin, Valentina Pomomareva en Sainkho Namtchylak bracht hij onder de aandacht, gevolgd door de 1989 uitgebrachte monumentale box 'New Music From Russia'. Slechts één ding geldt daarbij voor Feigin, zoals hij begin dit jaar zei tegen Peter Margasak van DownBeat: "The origin of the music is not important, what is important is the originality of the music." Zet deze quote naast de inmiddels zeer uitgebreide catalogus en u weet genoeg. Tijd dus om deze man, die inmiddels 40 jaar in het vak zit, ook op deze blog eens uitgebreid in het zonnetje te zetten. Dat doen we door het bespreken van recente cd's van Simon Nabatov en Ivo Perelman, die hier reeds eerder aan bod kwamen, maar ook door het bespreken van in onze contreien wat minder bekende musici.

Zo zag ik Pago Libre nog nooit live, al bestaat dit kwartet inmiddels 30 jaar en brachten Arkady Shikloper, Tscho Theissing, Daniel Patumi en John Wolf Brennan inmiddels tien albums uit - het merendeel bij Leo Records - waarvan de laatste, 'Cinémagique 2.0' hier centraal staat. Bekijken we dit kwartet wat nauwkeuriger, dan vallen een paar zaken op. Allereerst is dit een echt Europees kwartet. Shikloper, te horen op hoorn, cornet en alphoorn, komt uit Rusland, violist Theising is een Oostenrijker, toetsenist Brennan is half Iers, half Zwitsers en bassist Patumi is een Italiaan. Ten tweede, u heeft het wellicht reeds opgemerkt, bevat dit kwartet geen slagwerk! Iets dat we niet vaak tegenkomen. Verder valt op dat alle vier de leden naast hun instrumenten ook nog over vocale kwaliteiten beschikken. Op 'Cinémagique 2.0', dat de band uitbracht om hun 30-jarig jubileum te vieren - maar met opnames uit 2000, komt dat allemaal bij elkaar. Zoals de titel aangeeft vinden we hier muziek, die soms lijkt geïnspireerd door een film, op andere momenten klinkt als soundtrack voor een niet-bestaande film en heel soms ook voor een echt bestaande film.

Zet 'Enciting' op en er valt nog een vierde aspect op: dit is allesbehalve 'zuivere' jazz. Dit is een puur Europees mengelmoesje van klassiek, folk, jazz en wat we nog meer kunnen bedenken. Kortom, we hebben hier te maken met een aanstekelijke pastiche van stijlen. Maar wel direct met een klinkend en zeer ritmisch duet van viool en bas. 'A Bout De Souffle' refereert natuurlijk aan de gelijknamige film van Jean-Luc Godard, iets dat je alleen al hoort aan het meeslepende ritme. Welluidend en welhaast klassiek klinkt Shiklopers cornet in 'Synopsis', met klaterende noten begeleid door Brennan, terwijl Theissing en Patumi het geheel stofferen. Ook 'Nostalgia' is geïnspireerd door een bestaande film, de gelijknamige van Andrej Tarkovsky. De solo van Shikloper klinkt passend intens, terwijl we duistere basklanken op de achtergrond waarnemen. En dan Theissings viool, die exact de sfeer van deze film weet te treffen. De diversiteit van dit kwartet herkennen we ook in 'Entr’actes Le Tango d’E.S.' en 'Folk Song', dat die voor Europese jazz zo typische mix van jazz en folk bevat en waarin Shikloper en Theissing elkaar solerend afwisselen. Maar ook in het zeer ritmische 'Little Big Horn', met een prachtige blaaspartij van Shikloper. In 'Sonatina', met een hoofdrol voor Brennans toetsen, hoor je dan weer de invloed van de klassieke muziek terug.

John Wolf Brennan, de van oorsprong Ierse pianist van Pago Libre (maar al heel lang woonachtig in de Zwiserse Alpen) is ook solo actief. Eind jaren tachtig, begin jaren negentig bracht hij een drietal albums uit, die ook bekend staan als de 'Blue Trilogy', gevolgd door drie albums uit de jaren nul van deze eeuw, die samen de 'Yellow Trilogy' vormen. Voor 'Nevergreens', het twaalfde album dat hij uitbrengt bij Leo Records, putte Brennan uit deze twee cycli. Dierbare stukken die hij opnieuw speelde in een nieuwe, frisse context, dwars door de beide cycli heen. Twintig, relatief korte stukken, waarin Brennan ons meeneemt op een muzikale reis - de stukken ontstonden tijdens zijn omzwervingen door Europa - door zijn schatkamer. Onderhoudende stukken waarin melodie, maar vooral ritme een grote rol spelen, maar waarin ook ruimte is voor experiment. Een album om met grote regelmaat te draaien. Wegdromen gegarandeerd.

Tot eind van dit jaar is een groot deel van de catalogus van Leo Records extreem goedkoop in het kader van The Sale of the Century.

Labels: ,

(Ben Taffijn, 27.12.19) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'
Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.