Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog


 


Cd
MixMonk - 'MixMonk' (Universal, 2019)
Opname: 5-6 oktober 2018

MixMonk zag het levenslicht in oktober 2017, toen het Brusselse Bozar aan saxofonist Robin Verheyen en pianist Bram De Looze vroeg om iets te doen met de honderdste geboortedag van Thelonious Monk. Samen besloten ze als drummer de New Yorker Joey Baron te vragen. Nu heeft Verheyen warme contacten met Baron, aangezien hij sinds 2006 deels in de VS en deels in België verblijft, dus dat was zo gepiept. Dat ene concert liep uit op een kleine tour, waarna de heren zodanig de smaak te pakken hadden dat begin dit jaar besloten werd om ook maar een album uit te brengen.

En dat is een bijzonder innemende en stemmige geworden, met natuurlijk een aantal covers van Monk, maar gelukkig ook een aantal eigen stukken in de geest van. Tot de eerste categorie hoort 'Oska T', met mooi bluesy pianospel van De Looze, aangevuld met zwoele lijnen van Verheyen en zeer bescheiden accenten van Baron. Verheyen speelt subtiel, met een warme klank, maar zo nu en dan ook mooi rafelig, iets dat prima past bij dit stuk. De ballade 'Fifty Fifty' behoort tot de andere categorie en komt uit de koker van Verheyen en De Looze samen. Een intieme melodie, gespeeld op de sopraansax, waait ons tegemoet. Dan horen we De Looze in een prachtige, fantasierijke melodie, waarin jazz en klassiek elkaar ontmoeten.

'Boo Boo’s Birthday' is weer typisch Monk, met zijn beklijvende melodie en zijn ondertoon van pure blues, vooral mooi vormgegeven in het krachtige en puntige duet De Looze-Baron. Maar ook Verheyen laat zich hier, wederom op de sopraansax, niet onbetuigd, door vibrerende hoge noten te blazen. De blues is er ook in het intiem slepende 'Monk’s Mood'. Zowel Verheyen als De Looze weten hier in hun solo's een gevoelige snaar te raken. De wijze waarop Verheyen op tenorsax de melodie vormgeeft getuigt van grote klasse en De Looze kiest ook hier voor een uiterst genuanceerde aanpak.

Dan volgen drie stukken van eigen makelij. 'Mind Mirror' van De Looze en 'The Flood' en 'Dance' van Verheyen. Aan de uitgebreide, zeer fijnzinnige pianopartij in het eerste stuk horen we dat De Looze het componeerde. Het is een mooi voorbeeld van dat balanceren tussen twee stijlen. Ook mooi hoe het nummer langzaam tempo maakt, met scherpe hoeken en gerichte drumslagen van Baron, om aansluitend weer terug te keren naar het begin. In 'The Flood' horen we Verheyen weer op sopraansax, vederlicht en zeer innemend en in 'Dance' op tenorsax. In beide gevallen met die mooie, romige toon die we inmiddels van hem gewend zijn.

De laatste twee stukken zijn weer covers. In 'Ugly Beauty' herkennen we in het puntige, maar zeer melodieuze pianospel de meester, terwijl het trio in 'Bye-Ya' op prachtige wijze het ritmische, springerige karakter weet te vangen. Vooral de dialoog tussen De Looze en Baron, Barons korte solo's en Verheyens springende sopraansax maken van dit nummer de perfecte hekkensluiter.

MixMonk is bezig aan een tournee in België en Nederland. Klik hier voor de speeldata.

Foto: Cees van de Ven

Labels:

(Ben Taffijn, 14.12.19) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sunny Five - 'Candid'
Klik op de hoes om een track van dit album te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.