Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog





 


Concert
Some funky tribute!

Skunk Funk International, zaterdag 19 oktober 2019, Paradox, Tilburg

Een zevenkoppig internationaal gezelschap bevolkte het podium van een goed gevuld Paradox op zaterdag 19 oktober. Het concert moest een eerbetoon worden aan het werk van de Brecker Brothers (Randy en Michael), een band die in de jaren 70 furore maakte met fusionmuziek. Een van hun nummers 'Some Skunk Funk' leverde de inspiratie voor de naam van deze tributeband.

Het gezelschap knalde er meteen goed in met het monumentale 'Straphangin’'. De keuze van deze titel als openingsnummer zal wel geen toeval zijn geweest. De muziek van de Brecker Brothers kenmerkt zich door strakke ritmes, spannende solo's en erg degelijk samenspel. Geconcentreerde gezichten alom in de band lieten zien dat men er serieus voor wilde gaan. Het publiek reageerde enthousiast. Ook na 40 jaar klinkt deze muziek nog aanstekelijk en fris. Sean Freeman pakte op tenorsax de rol van Michael Brecker met verve op en Teus Nobel leverde weer topwerk af in de rol van trompettist Randy Brecker. Beiden overigens met een prachtige eigen signatuur. Nummers als 'Funky Sea, Funky Dew' en 'African Sky' klonken alsof ze vorige week geschreven waren, een compliment waard.

Voor de pauze werd een prima set afgeleverd, waarbij de band een voorkeur voor de meer funky stukken uit het repertoire liet horen. De sterke ritmesectie, bestaande uit de Noorse drummer Erik Smith, de Italiaanse bassist Lorenzo Feliciati en de van Curaçao afkomstige percussionist Martin Verdonk, legde een stevig en degelijk fundament en kreeg een enkele keer de gelegenheid te soleren. Gitarist Jens Thorensen droeg zijn steentje bij met doeltreffend funky riffs en zo nu en dan een ingetogen solo. De hoofdrollen werden glansrijk ingevuld door Teus Nobel, die zich duidelijk in zijn element voelde met dit repertoire, en Sean Freeman, die naast uitstekend samenspel met Nobel ook verrassend goede interpretaties leverde in de solostukken.

Ik moet bekennen dat ik geen groot kenner ben van het werk van de Brecker Brothers. Dit concert motiveert wel om nog eens op zoek te gaan naar de platen. Het smaakt simpelweg naar meer. En ik was duidelijk niet de enige in de zaal met dit gevoel. Een staande ovatie was de beloning voor een puik concert, waarin het goed was om te zien hoe nieuwe generaties het werk van oudgedienden ontdekken, oppoetsen en weer tot leven brengen. Dat is een heel mooi fenomeen. Hopelijk blijft de band hiermee bezig en kunnen op termijn wellicht ook eigen composities worden toegevoegd aan dit repertoire.

Klik hier voor foto's van dit concert door Johan Pape.

Labels: ,

(Johan Pape, 27.10.19) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'

Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.