Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog


 


Cd
Uri Caine - 'The Passion Of Octavius Catto' (816 Music, 2019)
Opname: 23 augustus 2018

Dat de Amerikaanse pianist Uri Caine een veelzijdige muzikale smaak heeft, was ons reeds bekend. Hij mag graag afwijken van de gebaande paden, iets dat hij aantoonde met een eigen interpretatie van George Gershwins 'Rhapsody In Blue', een cd vol standards met The Frankfurt Radio Big Band en vrij recent een album met het Lutoslawski Strijkwartet. Caine zette onlangs nog een stap verder met het componeren van het oratorium 'The Passion Of Octavius Catto', een groots opgezet werk voor solisten, koor en orkest. Naast Barbara Walker, de Nedra Neal Singers en het Philadelphia Choral Ensemble, horen we hier het Catto Freedom Orchestra onder leiding van André Raphel, aangevuld met bassist Mike Boone, drummer Clarence Penn en Caine zelf achter piano.

Caine, woonachtig in Philadelphia, grijpt hier terug naar het leven van Octavius Catto, een zeer ontwikkelde zwarte man die in de tweede helft van de negentiende eeuw in datzelfde Philadelphia opkwam voor gelijke rechten voor de zwarte bevolking, iets dat hij in 1871, op 32-jarige leeftijd, met de dood moet bekopen. Vermoord. Caine schetst in 'The Passion Of Octavius Catto' de strijd van de zwarte bevolking in het algemeen en die van Catto in het bijzonder.

Strijdvaardige klanken horen we in de 'Prologue' en het koor, aangevuld met Walker, dat ons vertelt waar we naar gaan luisteren. Caine geeft hiermee direct zijn visitekaartje af: dit is een hommage aan de gospel. Het wordt gevolgd door een gebeurtenis die een jaar voor Catto's geboorte plaatsvond: het in brand steken van de Pennsylvania Hall, de plaats waar de anti-slavernij demonstranten samenkwamen. Caine speelt hier een hoofdrol, qua stijl refererend aan de beginjaren van de jazz. Het orkest verklankt op zijn beurt de turbulentie en de tragiek.

Walker is een fantastische keuze, zo blijkt uit 'No East, No West', gebaseerd op een van Catto's redevoeringen. "No East, no West, no North, no South, just one destiny for all!" Probeer hierbij maar eens stil te blijven zitten. In 'The Philadelphia Streetcar Protest', dat gaat over discriminatie in het openbaar vervoer, zetten orkest, koor en Walker nog een tandje bij. 'Baseball Star Of 1867' - Catto was meer dan een burgerrechtenactivist - vormt een luisterrijk instrumentaal intermezzo. "There must come a change!" roept Walker aansluitend, met een prachtige tweede stem van de koren. Hier regeert de gospel, doortrokken van blues. Zeer opzwepende, steeds verder in tempo oplopende muziek.

Je hoort aan alles dat deze euforie niet kan duren en dat doet het ook niet. De moord, op 10 oktober 1871 tijdens de verkiezingen met Frank Kelly als dader, wordt krachtig verklankt. Disruptief, verontrustend, chaotisch, terwijl de schoten klinken. 'The Lament Of Caroline Le Count' geeft aansluitend een stem aan zijn geliefde, die zonder hem achterblijft. Walker begint sprekend, eindigt zingend, met gebroken stem, een snik wegdrukkend. Imposant. Dan rest nog 'The Martyr Rests', verhalend over het eerbetoon na Catto's dood. Caine speelt de blues, Walker en het koor vullen aan.

Caine is geen vernieuwende componist, maar weet deze geschiedenis wel op boeiende wijze en vooral met veel gevoel voor het voetlicht te brengen. Daarbij gebruikmakend van de rijke muzikale geschiedenis van de zwarte bevolking. Hij mag dan zelf niet zwart zijn, zich verplaatsen in het leed lukt hem meer dan goed. Een statement dat aandacht verdient in deze gepolariseerde wereld!

Op de website van Uri Caine kun je geluidsfragmenten van dit album beluisteren.

Uri Caine speelt ook nog gewoon jazz. Zaterdag 26 oktober bijvoorbeeld samen met trompettist Dave Douglas in De Singer, Rijkevorsel.

Labels:

(Ben Taffijn, 25.10.19) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'
Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.