Draai om je oren Jazz en meer - Weblog |
|
||
|
Concert Humorvolle vrije improvisatie Alexander von Schlippenbach / Rudi Mahall / Kasper Tom, zaterdag 21 september 2019, PlusEtage, Baarle-Nassau En zo stond binnen enkele dagen een andere icoon uit de Europese free-jazz op het podium. Konden we op 19 september nog Paul Van Gysegem, Cel Overberghe en Patrick De Groote horen bij JazzCase in Neerpelt, zaterdag 21 september was het de beurt aan niemand minder dan Alexander von Schlippenbach. Ook hij was erbij eind jaren 60, toen deze specifieke vorm van jazz in Europa zijn intrede deed. Klarinettist Rudi Mahall is van een generatie jonger, maar heeft inmiddels - vooral op basklarinet - in de vrije improvisatie een al even grote reputatie opgebouwd. Als lid van Von Schlippenbachs Globe Unity Orchestra kent hij de meesterpianist als geen ander, iets dat we duidelijk merken hier op het podium van de PlusEtage in Baarle Nassau, nog immer een van de meest interessante podia die Nederland rijk is. Als drummer vroegen de twee de nog een generatie jongere Deen Kasper Tom. Een perfecte keuze, zo blijkt al snel. Voortvarend gaat men van start, direct met drie man sterk in een wonderlijke mix aan noten. Von Schlippenbach speelt hermetische clusters, vaak op een redelijk percussieve wijze. Tom voedt hem met een opmerkelijk losse stijl, die eerder tegen het ritme aanleunt dan dat het ritmisch is. Ten slotte Mahall, die het ene moment opvallend lyrisch en melodieus klinkt en op andere momenten kleurrijke abstracties met dansende noten de zaal inslingert. Alles geïmproviseerd natuurlijk, maar je merkt dat ze elkaars stijl van spelen kennen, de maniertjes. Je ziet ze kijken, opletten en uitzoeken waar een interval het beste past. Het voordeel van een liveconcert is dat je dat als luisteraar allemaal meemaakt. Hoe mooi een cd ook kan klinken, dat is absoluut een meerwaarde. Op stoom zijn ze het beste, dan zitten ze in de flow en vallen de klanken het prachtigst met elkaar samen. Wat niet wegneemt dat een aantal intiemere momenten ook zo hun kwaliteiten hebben, zoals te horen valt in de duo's. Als Von Schlippenbach en Tom samen bezig zijn bijvoorbeeld en hun klanken langs elkaar heen schuren, de onderzoekshouding op scherp. De tweede set brengt humor en Von Schlippenbach geeft de aanzet. Ineens horen we een fragment van Thelonious Monks 'Four In One' en je ziet Mahall kijken: wat doet hij nu? Maar natuurlijk gaat hij mee, met die aanstekelijke lach van hem, en passant non verbaal communicerend met Tom. Het blijft er niet bij en verderop geeft Mahall ook zelf de aanzetten. 'Skippy' (eveneens van Monk) volgt, waarna we nog citaten uit 'Oh, Lady Be Good!' van Gershwin en 'Tea For Two' van Vincent Youmans en Irving Caesar voorbij horen komen. Dit alles tot grote hilariteit van Mahall, Tom en het publiek. Von Schlippenbach vertrekt geen spier. Wat niet wegneemt dat de wijze waarop deze drie musici de geschiedenis van de jazz inpassen in hun eigen klankwereld getuigt van lef en smaak. Een beetje humor kan daarbij zeker geen kwaad. Concertfoto's: Jef Vandebroek (Ben Taffijn, 30.9.19) - - [naar boven] Lees verder in het archief...
|
Archief
Artikelen Cd-recensies Concertrecensies Colofon Festivalverslagen Interviews Jazz in memoriams
Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken? |