Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog


 


Festival
Monk brengt kleine hazewind in vervoering
Noordelijke Musical Meetings, maandag 19 augustus 2019, Festival Noorderzon, Noorderplantsoen, Groningen

Voor een maandag was het best druk op het terras van Op Zuid, een van de muziekpodia van het jaarlijkse Noorderzon Performing Arts Festival. Slagwerker Bert Kleijn had er zijn Noordelijke Musical Meetings aangericht, een mini-festival van drie combo's. Over de eerste groep, het kwartet van gitarist Tim van der Velden - met voor de helft conservatoriumstudenten - kan ik niet zoveel zeggen, aangezien ik slechts anderhalf nummer hoorde. Het thema van 'Donna Lee', unisono gespeeld door Van der Velden en pianist Tonke Zuidhof, zat in ieder geval geramd.

Het kwartet van tenorist Hans Wijnbergen, v/h Sax Maniac, sleurde het publiek bij de les. Ook een kleine hazewind naast mij kon zich tijdens het funky 'Well You Needn’t' niet meer beheersen en piepte luidkeels doch niet onmuzikaal mee met de uithalen van de tenor. Wijnbergen speelt uitgesproken juichend; een stap verder en hij zou kunnen concurreren met Kenny G. Maar zover kwam het gelukkig nergens. Hij besloot zijn optreden met een verrassende versie van de Pink Floyd-hit 'Shine On You Crazy Diamond'. Die jazz past ook overal op.

Inmiddels was het ruimschoots etenstijd. De geuren van houtskoolovens, vegancaravans, Indische rijsttafels, Italiaanse trattoria, poffertjeskraampjes, een eenzame traditionele patattent (vooralsnog verstoken van klandizie) dreven over het festivalterrein, waar ze zich aangenaam mengden met die van eersteklas nederwiet. Intussen kon je op podium Plataan, dat wat uit de hoofdroute ligt, kleinschalige met loops gegenereerde minimal pop horen en even verderop kijken naar Mexicaanse dansjes naast de centrale vijver.

Roos Plaatsman, die in haar woonplaats New York gewoon Rose Ellis heet, is een echte jazzzangeres. Ze sloot de avond af met standards en enkele eigen nummers. Die eigen stukken hadden echt een beetje het karakter van evergreens. Alsof Bob Dorough ze had gepend. Haar jazzidentiteit bleek ook uit de vrijmoedige wijze waarop ze het materiaal tackelde, waarop ze als een Lester Young maatstrepen minachtte en slechtte. Het terras kromp tot clubformaat toen ze 'Don’t Take Your Love From Me' bepleitte.

Je kunt je alleen afvragen of 'That There' een verstandige keuze was om haar set mee te openen. De hoge noten van de Bobby Timmons-compositie haalde ze maar net. Maar dat hoort er ook bij, risico's aangaan.

Concertfoto: Hammie van der Vorst

Labels: , ,

(Eddy Determeyer, 26.8.19) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'
Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.