Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog
maandag 17 maart 2025
 


Cd
Gerald Cleaver & Larry Ochs - 'Songs Of The Wild Cave' (Rogue Art, 2018)
Opname: 1 oktober 2016

Albums kun je overal opnemen, op festivals, in clubs, in allerhande studio's, mogelijkheden te over. Niets van dit alles echter bij percussionist Gerald Cleaver en saxofonist Larry Ochs. Zij weken uit naar een grot in Zuidwest-Frankrijk. Ja, u leest het goed: een donkere, ongetwijfeld niet al te warme grot, in het verre verleden bewoond door onze voorouders. 'Songs Of The Wild Cave' heet het album heel toepasselijk.

Maar wat een prachtig geluid levert deze bijzondere beslissing op. Ochs' tenorsax resoneert schitterend in opener 'First Steps', half bouwend aan een breekbare melodie, half creatieve luchtstromen creërend, dit alles terwijl we Cleaver met fijnzinnige klanken op de achtergrond in de weer horen. 'Into The Air' vangt aan met een dreunende drumsolo, alsof er een trein voorbij dendert. Ochs breekt er op gezette tijden doorheen, lange trillende lijnen vormend, klinkend als een misthoorn. Hoe verder het nummer vordert, des te meer klinkt Ochs indringend en getormenteerd, waarbij hij zijn geluid vervormt tot een schreeuw in het duister. Het kan nog schrijnender, heftiger, het derde stuk heet niet voor niets 'Deeper'. Flink op stoom is het met name Cleaver die hier opvalt met zijn tribale stijl van drummen, een ritmisch patroon dat Ochs gebruikt om zijn sax te laten janken en knetteren. Nog onstuimiger en abstracter klinkt 'Down'. Ochs horen we hier heerlijk kwetteren op zijn sopraninosax, te midden van de ritmische patronen van Cleaver.

'Ringing It In' is het noodzakelijke rustpunt. Ochs - nog steeds op sopranino - creëert hier subtiele, zeer hoge klanken, die fantastisch resoneren in die bijzondere ruimte. Duistere slagen deelt Cleaver intussen uit, afgewisseld met fijnzinnige percussie. Een bijzonder spannend geheel. In 'Rooted In Clay' trekt het duo deze lijn door. Hier brengt Cleaver belletjes in. Ook dat geluid doet het prima in deze ruimte. Ochs heeft inmiddels weer de tenorsax ter hand genomen en zet deze zeer bescheiden in, het en der een noot blazend. Mooi hoe die belletjes steeds ritmischer gaan klinken naar het einde toe en Ochs de uitgestoken hand pakt om het geheel naar een hoogtepunt te blazen. Met 'Light From The Shadows' verwijzen de twee naar die andere grot, die van Plato. U weet wel: wij mensen denken dat we de werkelijkheid zien, maar wat we zien zijn slechts de schaduwen die het licht op de muur werpt. Om de werkelijkheid te zien moeten we eerst de grot verlaten. Maar dan toch pas na dit laatste, tevens langste stuk, waarin Cleaver wederom opvallend ritmisch bezig is en Ochs nog maar eens stevig van leer trekt.

Labels:

(Ben Taffijn, 10.6.19) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Loek van den Berg - 'Seafarer'
Klik op de hoes om een paar tracks van dit album te beluisteren







Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.