Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog


 


Concert / Cd
Young VIPs aan het werk
Sun-Mi Hong Kwintet / Sanne Rambags, Vincent Courtois & Julian Sartorius, vrijdag 12 april 2019, Paradox, Tilburg
Joost Lijbaart / Sanne Rambags / Bram Stadhouders - 'Trinity' (Challenge, 2019)
Opname: 2018

Sun-Mi Hong en Sanne Rambags zijn dit jaar de Young VIP's in jazzland en dus de komende tijd te zien op diverse podia in Nederland. Het Tilburgse Paradox is daarbij de tweede in rij. We beginnen dit verslag, ook al treedt ze als tweede aan tijdens het concert, met percussioniste - of eigenlijk meer drummer - Sun-Mi Hong. Ze komt uit Zuid-Korea, ging daar naar de Howon Univsersity en aansluitend naar het conservatorium van Amsterdam, zoals steeds meer buitenlandse studenten lijken te doen. We hebben dan ook meer dan aantrekkelijke jazzscene in Amsterdam. Door haar studies bij Martijn Vink en Marcel Seriese schoof ze steeds meer op naar jazz, iets dat zich in 2018 vertaalde in het winnen van de Sena Dutch Jazz Competition, wat haar een podium tijdens North Sea Jazz opleverde.

Haar optreden begint veelbelovend door het drummen met stevige houten stokken op een typische Koreaanse trommel. Het geluid wordt fijnzinnig aangevuld door tenorsaxofonist Nicolo Ricci en later trompettist Alistair Payne. Ook de mooi uitgebalanceerde lyrische pianosolo van Young-Woo Lee is het vermelden waard. Als Hong verderop overschakelt op het drumstel belanden we in een stijl die duidelijk leunt op de postbop. En dat is dan ook tevens een beetje het bezwaar tegen dit kwintet. De bezetting van trompet, tenorsaxofoon, piano en ritmesectie is al zo ongelooflijk vaak ingezet, met illustere voorgangers uit het verleden, dat je van goeden huize moet komen om hier nog iets aan toe te voegen.

En hoe goed hier ook wordt gemusiceerd - daar valt weinig aan af te doen - van goeden huize komt dit kwintet niet. Dat kan gezien de leeftijd en ervaring van deze musici ook niet, maar de conclusie luidt dan wel dat deze muziek niet echt veel toevoegt aan het repertoire dat reeds bestaat. Het zijn weliswaar allemaal eigen stukken van Hong, maar vernieuwend is ze daar niet mee, daarvoor lijken de stukken teveel op die van haar grote voorbeelden. En dat is jammer, mede gezien haar achtergrond, die cross-over vergaand mogelijk had gemaakt.

Zangeres Sanne Rambags, zo weten we inmiddels, gaat het experiment geenszins uit de weg. Sterker nog, met dit optreden maakt ze het zichzelf behoorlijk lastig. Furore maakte ze immers met dat andere trio, Under The Surface, waarover zo dadelijk meer, met percussionist Joost Lijbaart en gitarist Bram Stadhouders. In dat trio overheerst de subtiliteit van de klank, vol introverte bewegingen en prachtige klanken. Daar fluistert en lispelt Rambags naar hartenlust, technieken die perfect bij haar passen. Maar hier kiest ze voor cellist Vincent Courtois en drummer Julian Sartorius.

Met name Courtois is in deze set nadrukkelijk aanwezig met zijn flamboyante, ritmische spel, doortrokken van folk en bijpassende melancholie. Sartorius sluit daar naadloos en al even ritmisch bij aan en Rambags horen we hier in een ander register dan we van haar gewend zijn. Zo uitbundig en dynamisch maakte ik haar nog niet mee. Prachtig hoe ze erin slaagt het tempo van haar twee medemusici bij te houden. Het is overduidelijk hard werken, maar ze weet ons mee te nemen. Op andere, veel rustigere momenten is zij het die de leiding neemt met die beproefde combinatie van louter klanken en zelf gecomponeerde poëtische regels. Je ziet ze daar staan, ongecompliceerd en in het moment, terwijl ze met volledige overgave haar stem spontaan inzet als instrument. Het blijft een prestatie: als zangeres kiezen voor volledige improvisatie.

Van het trio met Lijbaart en Stadhouders ligt er, na het succesvolle 'Under The Surface', inmiddels een nieuw album: 'Trinity'. Reeds in het prachtige 'La Loba – Part One' horen we de subtiele zang van Rambags in combinatie met mistige klankwolken van de twee instrumentalisten. Hier is ook al direct hoorbaar dat dit trio zich niets aantrekt van muzikale grenzen.

Op dit album, opgenomen tijdens diverse concerten in 2018, is de invloed van niet-westerse muziek duidelijk hoorbaar, van Europa via Afrika en weer terug, maar altijd zodanig dat het perfect past binnen het geluid van dit trio en volledig natuurlijk aanvoelt. Een mooi voorbeeld is het tweede deel van 'Mokhsa', 'Hjemme' en het zeer ritmische 'Calling Up The Spirits'. Van grote subtiliteit, en het geldt zowel voor het gedicht dat Rambags schreef als voor de muzikale inkleuring, is het lange 'The Dance Of Life'. Geïnspireerd door de schilder Edward Munch begint dit stuk met een subtiele combinatie van gesproken woord en zang, aangelengd met al even intieme klanken van Lijbaart en Stadhouders. En dan tegen het einde kruipt het ritme erin, opzwepend en meditatief. Wisselend verkeren ze op de voorgrond en op de achtergrond. Mooi is bijvoorbeeld het moment waarop Rambags en Lijbaart Stadhouders begeleiden. Het zijn prachtige voorbeelden van de wijze waarop zang en muziek met elkaar samenvallen. Dat de drie musici al enige jaren samen optrekken, betaalt zich hier uit.

Klik hier voor foto's van het concert van de Young VIPs door Louis Obbens.

Labels: , ,

(Ben Taffijn, 21.4.19) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sunny Five - 'Candid'
Klik op de hoes om een track van dit album te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.