Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog


 


Concert
Zwitserse klasse op Belgische bodem
Pilgrim, donderdag 21 februari 2019, JazzCase, Dommelhof, Neerpelt

Christoph Irniger toert al enige jaren met Pilgrim door Europa en sinds kort ook door de Verenigde Staten. In Neerpelt speelden ze het eerste concert van een tour die hen ook naar de Heist-op-den Berg en Baarle zou brengen. Afgelopen jaren kregen we voldoende kansen om de band te zien en telkens klinken ze anders. De constante blijft hun muziek die alle kanten kan uitgaan, wat het spannend maakt voor muzikanten en publiek. Hun verschillende passages door ons land in de afgelopen jaren leverde hen ook een aantal overtuigde volgers op. Gezien de kwaliteit die ze brengen is dat niet eens verwonderlijk.

Bij het concert in Neerpelt bespeelden ze opnieuw een breed muzikaal palet, waarbij de geleidelijke opbouw opviel - alsof het enige tijd vergde om te beslissen welke richting uit te gaan. In veel gevallen namen improvisatie en exploratie ongemerkt een sluipweg naar het rijk van catchy melodieën en groovy ritmes. Die overgangen kwamen onverwachts en gebeurden razendsnel. Dit pleit niet alleen voor de cohesie van de groep, maar ook voor het genie van componist Christoph Irniger.

Irniger gaf ook uitleg over de manier van musiceren binnen de groep. Pilgrim bestaat uit verschillende mensen die elk hun eigenheid hebben en elk hun eigen weg lijken op te gaan. Op een zeker moment zetten de groepsleden soms een stapje achteruit om vanuit hun eigen realiteit verbaasd, geërgerd of benieuwd te luisteren naar wat de ander vertelt. Vanuit die dynamiek kan dan het gesprek starten waarbij uiteindelijk gemeenschappelijke grond gevonden wordt. En zo is het maar net! Het is alsof de muziek aanschouwelijk maakt wat op een workshop groepsdynamica of een colloquium maatschappijanalyse verteld wordt.

Als saxofonist is het duidelijk dat Christoph Irniger een klasse apart is. Hij bezit een licht hese toon en is niet opdringerig, maar wel aanwezig. Stefan Aeby zorgde als pianist voor finesse van klassieke snit met oog voor een intelligente opbouw. Hij liet de piano soms heel intrigerend klinken door gebruik van elektronica, waarbij het als luisteraar even duurde voor je besefte waarom hij nu voortdurend met zijn hand in de klankkast zat. Gitarist David Gisler is zonder meer een prijsbeest. Hij maakt pertinent gebruik van pedalen en effecten en weet daardoor steeds wisselende sferen weet te scheppen. Hij bezorgt de muziek ook een rafelige rand, die het spannend houdt. Als die combinatie van hese sax, fijne piano en gestoorde gitaar dan nog kan rekenen op een zeer bewegelijke bassist Rafaelle Bossard en een drummer als Michi Stulz om alles in goede banen te leiden, kan er weinig fout gaan.

Pilgrim overtuigde de aficionado's die de groep al enige tijd volgden en zorgde met dit concert voor een lading nieuwe overtuigden. Mocht je deze band ergens op een affiche zien staan: niet twijfelen, doen!

Klik hier voor foto's van dit concert door Cees van de Ven.

Deze recensie verschijnt ook op Jazz'Halo

Labels: ,

(Iwein Van Malderen, 6.3.19) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'
Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.