Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog


 


Concert / Cd's
The Thing live
vrijdag 20 oktober 2018, Het Bos, Antwerpen
The Thing - 'Again' (Trost, 2018)
2-3 juli 2017
Fire! - 'The Hands' (Rune Grammofon, 2018)
10-12 mei 2017

Met The Thing, het eerste titelloze album verscheen in 2001, gaat Mats Gustafsson meer dan in zijn andere projecten back to basics. The Thing is dan ook een powertrio, dat Gustafsson sinds het allereerste begin bij elkaar houdt. Samen met bassist Ingebrigt Håker Flaten, wisselend te horen op contrabas en elektrische bas, en drummer Paal Nilssen-Love weet het drietal telkenmale te verrassen met heftige klankuitbarstingen. Zo bleek ook weer tijdens het concert in Het Bos, te Antwerpen. Al kwamen hier ook twee zeer intieme ballades aan bod.

In een nieuw stuk vangt Gustafsson aan met een serie monotoon geblazen rauwe akkoorden, terwijl Håker Flaten zo nu en dan aan zijn bassnaren plukt. Na enkele minuten start het ritmische drummen van Nilssen-Love, uitmondend in aanzwellende roffels. Met de rust is het nu gedaan. Klinkt het eerst nog redelijk recalcitrant, gaandeweg wordt het stuk steeds ritmischer en melodischer en wordt er hier en daar zelfs nog een beetje gedanst. En dan na een kwartier keert de rust weer. Gustafsson speelt ingetogen hoge noten. De solo van Håker Flaten die hierop volgt is intens. Driftig trekt hij aan de snaren van zijn contrabas. De spanning is voelbaar, ritme en tegendraadsheid omarmen elkaar hier. Wat er naadloos op volgt zijn de melodische lijnen van 'PHW', maar dan wel met een rauw randje, ritmisch en krachtig begeleid. In het vervolg horen we Gustafsson zowaar bijna romantische noten blazen. Met veel gevoel blaast hij de melodie op zijn altsax, ondersteund door een meeslepend, enerverend ritme. Eindigen doen we hier met een paar rauwe kreten, of we een gewond dier aanschouwen. Het moment ook voor Håker Flaten om over te stappen op zijn elektrische bas. De getormenteerde solo vormt daarmee de brug naar het hoogtepunt van het concert: 'Vicky Di'. Håker Flaten en Nilssen-Love trekken een voor The Thing typische muur van geluid op, waar Gustafsson maar moeilijk doorheen komt. Het culmineert in een solo waarin Håker Flaten zijn gitaar geselt en uitstekend gebruik maakt van de feedbackloop van de versterker. Het trio eindigt de set echter met een intieme ballade. Zelden hoorden we Gustafsson en Håker Flaten in een zo fragiel duet.

Inmiddels ligt er ook een nieuw album bij het Oostenrijkse Trost, toepasselijk (The Thing) 'Again' geheten. Drie stukken met in totaal nog geen veertig minuten, opgenomen in de studio. In opener 'Sur Face' zitten we direct op full speed en creëert het trio een eerste rustpunt na ruim vier minuten met een lange solo van Håker Flaten, waarin vooral de passage met de strijkstok opvalt, eerst rafelig dan melodisch. Een melodie, duidelijk geïnspireerd op de Scandinavische volksmuziek, die Gustafsson aansluitend oppakt en verder uitbouwt. Als Håker Flaten mag soleren mag Nilssen-Love het ook, met wederom een grandioze, overdonderende solo. En de opmaat voor een volgend nietsontziend stuk jazz-metal. Op 'Decision In Paradise', een cover van Frank Lowe, krijgt het trio ondersteuning van Joe McPhee op zaktrompet. Het begin klinkt opmerkelijk ingetogen. Om beurten zetten Gustafsson en McPhee de fragiele melodie neer, terwijl we vooral Håker Flaten horen in de begeleiding. Ruimte voor felle uithalen is er eveneens. Tot het geheel aan het einde toe alsnog explodeert. 'Vicky Di', het derde stuk op het album kwam hierboven reeds ter sprake.

Van dat andere trio van Gustafsson, Fire!, verscheen er onlangs eveneens een nieuw album, 'The Hands'. Sinds 2009 spelen bassist Johan Berthling, drummer Andreas Werliin en Gustafsson in deze bezetting, en sinds 2013 ook in het uitgebreide Fire! Orchestra. Eén van de verschillen met The Thing is dat we Gustafsson hier ook horen op live elektronica. Ritmisch is Fire! ook zeker een ander trio. Meer rock dan jazz. Een beukend, zeer heftig ritme kenmerkt dan ook opener en titelstuk 'The Hands'. In 'When Her Lips Collapsed' schakelen Berthling en Werliin een paar tandjes terug en leggen een loom ritme neer, waar Gustafsson met zijn baritonsax heerlijk getormenteerd op soleert. Bijzonder is ook zeker het - met name door Werliins percussiespel - opzwepende 'Washing Your Heart In Filth', met een al even enerverende bijdrage van Gustafsson. 'Up.And Down.' is al even stevig rockend. In 'To Shave The Leaves. In Red. In Black.' tenslotte gaan het trage, zeer strakke ritme en Gustafssons schurende saxofoonspel door merg en been.

Het nu dertien leden tellende Fire! Orchestra speelt op 17 november in het Bimhuis.

Klik hier voor foto's van het concert door Hans van der Linden.

Klik hier om 'Again' te beluisteren.

Labels: ,

(Ben Taffijn, 27.10.18) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sunny Five - 'Candid'
Klik op de hoes om een track van dit album te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.