|
Draai om je oren Jazz en meer - Weblog |
|
||
|
| |||
 CdMudita - 'Listen To The Sound Of The Forest' (ZenneZ, 2018) Mudita is een intrigerende term uit het sanskriet - ook gebruikt in het boeddhisme - met een bijzondere betekenis, namelijk vreugde beleven aan de blijdschap van een ander. Een spirituele term, die ook in zenmeditaties gebruikt wordt. Dat is een spannend gegeven om van uit te gaan in het musiceren. Bij het beluisteren van dit album valt dat spirituele meteen op. Er wordt met een enorme intensiteit gemusiceerd, waardoor er steeds een hele fraaie, haast organische transcendentie ontstaat. Vocaliste en tekstdichter Sanne Rambags heeft zich laten inspireren door de kracht en onbevangenheid van de natuur, zittend op de rand van een fjord in Noorwegen. De titel 'Listen To The Sound Of The Forest' wordt op een schitterende manier vormgegeven. Momenten van verstilling worden afgewisseld met expressieve frases. Je hoort de echo's zoals die in heuvelachtig landschap kunnen klinken en forse oerkrachten van de natuur zoals een hevige wind kan razen! De heldere stem van Rambags matcht perfect met de heldere lijnen van trompettist Koen Smits en de rijke harmonieën die pianist Sjoerd van Eijk speelt. Het klinkt ongedwongen, als vanzelf en heel dichtbij. Alle drie hebben een volstrekt gelijkwaardige rol, waarbij elkaar de ruimte wordt gegund, zodanig gedoseerd dat er continu een hecht groepsgeluid klinkt. Precies daar zit de kracht van dit drietal. De term 'Mudita' is hier zeer op zijn plaats, er is geen ruimte voor grote ego's, integendeel!  Rambags heeft een groot improvisatietalent. De stem komt het diepst bij de ziel en dat hoor je terug bij haar. Naast het vertolken van songs kan ze ook vrij improviseren met een indrukwekkende stembeheersing en diepgang. Van Eijk heeft een opvallend mooi toucher en tevens een rijk kleurenpalet, van waaruit hij zijn harmonieën vorm geeft. Smits kan fluisterend spelen, wat een beetje doet denken aan de fluweelzachte toon van Eric Vloeimans, maar daarentegen is zijn spel toch ook heel eigen met een krachtige heldere toon en sterk interactief. Hij heeft in zekere zin ook een begeleidende en ondersteunende rol, wat voor een trompettist vrij bijzonder is. Als luisteraar word je uitgenodigd om mee te reizen door alle seizoenen van het leven, die elk een eigen emotie en karakter hebben. Van blijdschap tot melancholische passages, het kunnen loslaten en weer opnieuw beginnen. En vooral om in het moment te kunnen zijn. Het is ontzettend knap als je dat proces hebt weten vast te leggen in een release, waardoor je de luisteraar kunt meenemen als in een cyclus. De cd heeft dan ook een open einde. Je bent even deelgenoot geweest van het muzikale universum, die deze nog jonge getalenteerde musici hebben aangereikt en waar ze hun visie op hebben gegeven. Het stopt niet bij het laatste nummer; de muziek blijft bij je en blijft klinken - dat is de kracht van de verbeelding. Als je die hebt weten te prikkelen, dan heb je te maken met een muzikaal juweeltje, want zo mag je dit muzikale project absoluut noemen. Labels: cd (Koen Scherer, 24.8.18) - - [naar boven] Lees verder in het archief...
|
De redactie van Draai om je oren wenst je fijne feestdagen en een mooi, gezond en gelukkig 2025! 
Archief
Artikelen Cd-recensies Concertrecensies Colofon Festivalverslagen Interviews Jazz in memoriams
Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken? |
