Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog





 


Concert
De drummer als componist

Steve Altenberg Quartet, dinsdag 15 mei 2018, De Smederij, Groningen

Jazzdrummers staan niet bepaald bekend als grote componisten. Zeker, wanneer een slagwerker ook bandleider is zal hij of zij best wel stukken voor zijn of haar band in elkaar prutsen. Maar zelfs een standard als 'Drum Boogie' werd destijds door Gene Krupa samen met zijn trompetsolist Roy Eldridge geschreven (en het thema lijkt mij eerlijk gezegd vooral uit de koker van die laatste afkomstig).

Kun je aan een compositie horen dat ze door een drummer geschreven is? Misschien. In De Smederij presenteerde Steve Altenberg een programma van eigen werk, waarbij je soms echt de indruk kreeg dat drums, band en stukken een organisch geheel vormden. De ballad 'Lily Of The Valley' eindigde in een vernietigende bekkensbarrage die een rechtstreekse versterking van de band was. Soms vouwde een compositie zich als de spreekwoordelijke bloem open om de drums vrij spel te geven. Dat was het geval in 'Hope Springs Eternal', dat na een gestaag crescendo in rustiger vaarwater terechtkwam dat zachtkens tegen de beschoeiing klotste.

Altenberg is altijd al een percussionist geweest met veel gevoel voor structuur en dynamiek. En met grote oren. Zijn frasen zijn opgebouwd uit myriaden subritmen - precies, Jochem, een soort op geluidsvelden toegepaste integraalrekening. Wat dat betreft werkt hij verder op het pad dat Elvin Jones ooit uitstippelde. 'Anthem' ("in es, iedereen kan meedoen") was hip gestructureerd, hier herkende je de hand van een drummer weer. Een soort funkjazz anno 1970, waarin de solisten vijftig jaar vrijheid vierden. Van die solisten dient in de eerste plaats het tweespan Thomas Hilbrandie (gitaar) - Paul Berner (bas) genoemd te worden. In het reeds gememoreerde 'Lily Of The Valley' speelde Hilbrandie een bezonken solo, waar de bassist een hecht commentaar doorheen vlocht. Omgekeerd begeleidde de gitarist de bassolo's met subtiele akkoordjes, waarbij de snaren nauwelijks beroerd werden.

Voor Kurt Weiss was de trompet soms een Weapon of Major Destruction, maar hij kon ook in zowel dezelfde ademtocht heel introspectief afkoelen. Een sterk punt waren de unisono thema's voor trompet en gitaar. Je kon dan maar moeilijk geloven dat deze avond in De Smederij het debuut voor dit kwartet was.

Foto's: Zoltan Acs

Labels:

(Eddy Determeyer, 23.5.18) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'

Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.