Draai om je oren Jazz en meer - Weblog |
|
||
|
Cd Eve Risser & Kaja Draksler - 'To Pianos' (Clean Feed, 2017) Opname: 2 juli 2016 / 1 juli 2017 Onlangs werd bekend dat pianiste en componiste Kaja Draksler de Paul Acket Award 2018 heeft gewonnen, wat haar onder meer een optreden oplevert op het prestigieuze North Sea Jazz Festival. Het is een goede keuze van de jury om Draksler dit jaar te belonen. De laatste jaren speelt ze een grote rol binnen de Nederlandse impro-wereld en ver daarbuiten. Ze is actief als solist, bracht duoalbums uit met Onno Govaert, Matiss Cudars, Susana Santos Silva en Eve Risser, maakt onderdeel uit van het louter uit dames bestaande Hearth (met Ada Rave, Mette Rasmussen en Susana Santos Silva) en gooit hoge ogen met haar octet, waarvoor zij alle composities schrijft en waarmee ze vorig jaar 'Glendalec' uitbracht bij Clean Feed. Het is ditzelfde octet waarmee ze acte de présence zal geven op North Sea Jazz. De samenwerking met collega-pianiste Eve Risser leverde eind vorig jaar spraakmakende optredens in het Amsterdamse Bimhuis en het Gentse De Bijloke en een album op: 'To Pianos'. De twee zijn aan elkaar gewaagd en beider ster is rijzende. Eve Risser maakte furore met haar trio En Corps, speelde al vroeg in het Orchestra National De Jazz en werkte net als Draksler de laatste jaren gaandeweg aan haar solocarrière, met als voorlopig hoogtepunt het eveneens bij Clean Feed verschenen 'Des Pas Sur La Neige'. En terwijl Draksler een octet heeft opgezet, heeft Risser een tentet, het White Desert Orchestra. Beide groepen bestaan overigens voor de helft uit vrouwen. Het werd tijd. Goed, 'To Pianos' dus, dat voortkwam uit een compositieopdracht van het Jazz Festival Ljubljana. En nee, dit is geen typefout. De betekenis zit in de woorden van Risser in het cd-boekje: "In our compositions and improvisations, the idea was to give more focus to the sound coming out of the pianos and to listen to what happens, than our particular piano vocabularies. The room we played, and the two Steinwayss we had for the performance gave us a lot of choice in terms of resoncances, echoes, sound illlusions, sound mixes, dynamic expression, etc." Dat de twee daarbij niet alleen de toetsen van hun instrument inzetten, behoeft waarschijnlijk geen betoog. Klokken klinken er in 'Dusk, Mystery, Memory, Community' van Draksler. Eerst regelmatig, dan steeds meer uit de pas lopend, verdicht en in elkaar overlopend. En dan valt de machine stil en horen we louter fluisterzachte en verstilde aanslagen. Rissers woorden komen tot uiting in een variant op de titel van het album. De improvisatie 'To Pianists' is niets minder dan een impressionistisch klankschilderij, waarin de snaren centraal staan en we getrakteerd worden op een breed spectrum aan kleuren. Een ander hoogtepunt is het eveneens van Risser afkomstige 'Kallaste Ou La Ville Abandonnée'. Het klinkt verstild, hoe kan het ook anders met een spookstad in gedachten, terwijl de afzonderlijke aanslagen, waarvan de intensiteit gedurende het stuk steeds verder toeneemt, natrillen in ruimte en tijd. Eén cover telt het album, 'Walking Batterie Woman'. Een stuk van die andere vrouw die veel voor de piano in de jazz heeft betekend, Carla Bley. Het Kaja Draksler Octet speelt op 13 juli op het North Sea Jazz Festival en op 14 juni in Splendor, Amsterdam als onderdeel van het Doek Festival. Hier met collega-pianiste Marta Warelis en dansers Lily Kiara en Michael Schumacher. Labels: cd (Ben Taffijn, 27.5.18) - - [naar boven] Lees verder in het archief...
|
De redactie van Draai om je oren wenst je fijne feestdagen en een mooi, gezond en gelukkig 2025!
Archief
Artikelen Cd-recensies Concertrecensies Colofon Festivalverslagen Interviews Jazz in memoriams
Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken? |