Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog


 


Cd / Concert
Yuri Honing Acoustic Quartet - 'Goldbrun' (Challenge, 2017)
Opname: maart-juli 2017
Yuri Honing Acoustic Quartet live
vrijdag 16 maart 2018, Paradox, Tilburg

Het laatste album 'Goldbrun' van het Yuri Honing Acoustic Quartet, dat in september vorig jaar verscheen, kwam hier nog niet aan bod. Nu de saxofonist het album live ten gehore brengt in het Tilburgse Paradox is er alle reden hier alsnog bij stil te staan. Wat opvalt tijdens het concert is dat het kwartet, met naast Honing pianist Wolfert Brederode, bassist Gulli Gudmundsson en drummer Joost Lijbaart, louter de suite 'Goldbrun' in chronologische volgorde speelt. Die bedraagt op de plaat nog geen veertig minuten, maar wordt hier opgerekt tot ruim het dubbele. Leg de cd ernaast en je hoort opvallende verschillen.

Neem bijvoorbeeld het tweede stuk (de zeven delen hebben geen aparte titels). Live krijgen we in de tweede helft een enerverend triomoment voorgeschoteld. Brederode volledig in trance achter de piano, vol overgave begeleid door Gudmundson en Lijbaart. Op het album komt dit er niet uit. Het intro in het derde stuk - Brederode doseert hier zijn aanslagen zorgvuldig, met veel ruimte tussen de noten - is op het album helaas ook korter. De pianist krijgt live veel meer de tijd om zijn losse muzikale en poëtische gedachten vorm te geven. Dat wil niet zeggen dat het zo uitspinnen van het album overal goed valt. Op verschillende momenten wordt een compositie net iets te veel uitgerekt en dreigt de verveling toe te slaan.

Bijzonder aan het album - in het concert komt dat door de lange lengte iets meer onder druk te staan - is de coherentie van de composities. De zeven stukken bezitten een duidelijke kop en staart en ook als totale cyclus zit er duidelijk lijn in. Dat het dan ook nog eens fantastisch wordt uitgevoerd is bijna evident. Dit zijn alle vier musici van formaat, die ook nog eens een lange staat van dienst als kwartet hebben opgebouwd. Hun samenspel is dan ook bovengemiddeld goed. Ook hier betoont Honing zich overigens weer een op-en-top lyrische componist, die prachtige, welluidende harmonieën kan schrijven met een melancholische ondertoon, waarbij ieder scherp randje is weggepoetst. Kamerjazz van formaat.

Daar zit tegelijkertijd echter ook wel een beetje het probleem. Het is allemaal wel heel mooi en veilig wat we hier voorgeschoteld krijgen en, eerlijk is eerlijk, dat gaat na een paar nummers vervelen. Extra opvallend in dat verband is dat Honing zich naar eigen zeggen bij het componeren van 'Goldbrunn' heeft laten leiden door de Duitse Romantiek, met als inspiratiebronnen de muziek van Richard Strauss en Richard Wagner, de boeken van Hermann Hesse en de schilderijen van Caspar David Friedrich. Allemaal heel interessant, maar terug te horen is het niet. Want je kunt veel zeggen over de muziek van Wagner en Strauss, maar geenszins dat het de duisternis uit de weg gaat. Sterker nog, wat die muziek boeiend maakt is juist dat het je een blik gunt op de afgrond. Honing blijft echter op veilige afstand, de afgrond bespeuren we nergens. En dat is beslist een gemiste kans.

Klik hier voor foto's van het concert in Paradox door Johan Pape.

Labels: ,

(Ben Taffijn, 26.3.18) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'
Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.