Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog


 


Concert
Ingetogen vergezichten en hectische gekte
De Beren Gieren, donderdag 28 september 2017, Handelsbeurs, Gent

Het was een week vol Belgische releases, en voor (vermoedelijk) de eerste keer ooit belandde ook het verse Beljazz-aanbod in zowat alle media. Voor ons was het vooral ook uitkijken naar De Beren Gieren, die voor de derde keer in de Handelsbeurs stonden om een album voor te stellen, hun sterkste tot nog toe.

Dat onvermoeibare trio uit het Gentse, waarvan de leden ook nog eens opduiken in uiteenlopende bands als Stadt, Black Flower, Beraadgeslagen, Moker en meer. Pianist Fulco Ottervanger werd intussen ook aangesteld als stadscomponist, maar voorlopig blijft het pantser intact. De Beren Gieren leverde met 'Dug Out Skyscrapers' een bijzonder geslaagd album af, eentje dat uitblinkt in vroegere sterktes, maar nu iets meer de donkerte en elektronica opzoekt. Het concert werd aangegrepen om zowat het hele album binnenstebuiten te keren, al was het duidelijk nog een beetje zoeken voor de muzikanten.

Heel wat nieuwe composities zetten in op (schijnbare) eenvoud en repetitieve ideeën, en baden bovendien in allerhande effecten. Om die allemaal in goede banen te leiden, moest de concentratie bewaard worden, maar het leek wel alsof dat een beetje beslag legde op de flow en spontaniteit van het concert. Hier en daar ontglipte de spanning of intensiteit, waardoor het soms aanvoelde als zoeken. Niets mis mee, ook dat is jazz. En het begon ook allemaal fijn, met een volgorde die een omkering van de albumchronologie suggereerde. 'We Dug Out Skyscrapers' was een onverstoorbare, potige processiegang, met Ottervanger die meteen in de weer was met talloze effecten om de iele, wat afstandelijke sfeer van het album binnen te laten.

Die werd regelmatig onderbroken door meer energieke stukken, waardoor je voortdurend heen en weer gesleurd werd tussen ingetogen muzikale vergezichten vol galm en herhaling ('Distrusters', 'Zeeland') en composities die de deur weer op een kier zetten voor de bekende, hectische gekte, zoals het krachtig botsende 'Weight Of An Image', het mechanisch rollende 'Oude Beren' (dat vergezeld werd door geinige visuals op de centraal opgestelde kubus), waarin Ottervanger ineens enorm herinnerde aan Misha Mengelberg, of 'De Belofte Treurwals', dat eigenlijk een tweeluik werd met een langere aanloop als een klassiek recital en een intens crescendo in de tweede helft.

Met 'Rebel Jazz To Rebel Against' werd even teruggegrepen naar 'One Mirrors Many' (het voelde dan ook anders aan dan al het voorgaande), maar afsluiten gebeurde uiteindelijk met 'Voorlopige Dagen'. Op het album een bezwerende compositie die de poort naar nieuwe oorden helemaal opengooit, maar hier een wat vreemde keuze, omdat het de kloeke set (bijna goed voor anderhalf uur) afrondde met een stuk dat vooral sfeer zette en geen uitroepteken was. Dit was vermoedelijk niet het beste of meest consistente concert dat we van de band zagen, maar ook geen teleurstelling. Het was bovendien nog maar het tweede van een forse reeks, en het zit er dik in dat wat meer concerten voor de nodige extra scherpte zullen zorgen.

Klik hier voor foto's van dit concert door Cees van de Ven.

Verdere concerten van De Beren Gieren in 2017: Bimhuis, Amsterdam (3-11), So What's Next? Festival, Eindhoven (5-11), Rataplan, Borgerhout (16-11), C-mine Cultuurcentrum, Genk (25-11), 30CC, Leuven (29-11), Paradox, Tilburg (15-12), Ancienne Belgique, Brussel (16-12) en De Casino, Sint-Niklaas (21-12).

Deze recensie verscheen ook op Enola.be

Labels:

(Guy Peters, 16.10.17) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'
Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.