Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog


 


Cd
Mathilde Grooss Viddal: Friensensemblet ft. Naïssam Jalal - 'Out Of Silence' (Giraffa, 2017)
Opname: 2015-2016

'Peace', het openingsnummer van het album 'Out Of Silence' begint inderdaad vanuit de stilte. Het groeit naar een kortstondige jubel, maar voordat er een extase bereikt wordt neemt orkestleider Mathilde Grooss Viddal gas terug en blaast het dertienkoppige orkest zich langzaam leeg.

Opvallend is het gebrek aan haantjesgedrag hier: meer dan capabele solisten, maar niemand die zich zo nodig moet bewijzen. Het Friensemblet is dan ook half om half mannelijk en vrouwelijk (of mag je dat tegenwoordig niet meer zeggen? Sorry hoor.) De muzikanten zijn in ieder geval meer van het samenwerken en het evenwicht. Daarbij kun je aantekenen dat de tien stukken van de orkestleden een veelvoud daarvan aan stemmingen, kleuren en beelden bevatten. Een enkele keer dreigt zo'n droom een beetje langdradig te worden - dromen kunnen hun tijd nemen, nietwaar - maar daar zijn de blazers al: Reveille!, om ruimte te scheppen voor wakkere solisten.

'Parfois C’est Plus Fort Que Toi' van gastfluitiste Naïssam Jalal is stevig en mooi opgebouwd; de dubbelloopsdrums van Knut Kvifte Nesheim en Siv Oyunn Kjenstad houden de vuurtjes vlammend. Viddal knort op contrabasklarinet effectief in 'Animal Farm II', waar de varkens zich tot de gelijkere der dieren uitroepen, dunkt me. Aangezien Tellef Kvifte hier vervolgens allerhand bliksem en donder via laptop en ander gerei doorheen mengt, wordt deze track de meest avontuurlijke, om niet te zeggen meest bizarre van het album.



Met haar gedicht 'Frontières' bepaalt Jalal haar plek. In haar hoofd kent ze geen grenzen, maar de dagelijkse realiteit stemt somber. Ze is opgesloten in bureaucratie, de klauwen van de overheid. Maar het eindigt met: "Chaque jour prisonniers nous restons libres, libres de nous aimer en attendant la lumière dans le noir." Op klarinet heeft Jalal een ongewoon aaibaar geluid. En dan hoor je haar solo in 'Tribute To The Syrian Revolution'. Rechtstreeks in haar ziel kijk je via dat zilveren buisje. Pijn, liefde. Kan zó naar de Grammy's. Of op z'n minst in een lijstje.

Het mooie, vrienden en vriendinnen, is tenslotte nog dat je bij elke draaibeurt gegarandeerd iets heel anders hoort.

Klik hier om het album te beluisteren.

Labels:

(Eddy Determeyer, 5.10.17) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'
Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.