Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog


 


Cd
Don Byas meets The Jacobs Brothers - 'Groovin’ High' (Nederlands Jazz Archief, 2016)
Opname: 4 juli 1964

Het is typisch Nederlands. De Amerikaanse tenorsaxofonist Don Byas woonde alles bij elkaar 17 jaar in Nederland. Hij trad hier echter zelden op, wel veel in de rest van Europa. Waarom? Men vond dat hij te veel geld vroeg! Een van de spaarzame keren dat hij hier wel optrad, was op 4 juli 1964 in het Rembrandttheater in Haarlem. Het concert werd vorig jaar door het Nederlands Jazz Archief terecht op cd gezet.

Byas had reeds een behoorlijke staat van dienst opgebouwd toen hij begin 1947 tijdens een Europese tournee besloot om in Parijs te blijven. Hij had in de eerste bigband gezeten van Lionel Hampton en was erbij in 1944 toen de bebop geboren werd. Ook in de Europese jaren speelde hij veel samen met andere Amerikaanse muzikanten die in Europa waren gebleven en met grote namen die hier op tournee kwamen, zoals Dizzy Gillespie en Charlie Parker. In 1955 verhuisde Byas naar Amsterdam, vanwege de liefde, zo gaan de dingen. Gaandeweg vergat het Amerikaanse publiek hem, maar musici kwamen nog graag om met hem te spelen. Voor Sonny Rollins en John Coltrane gold hij als een voorbeeld. Byas stierf in Amsterdam op 24 augustus 1972, slechts 59 jaar oud.

De opnamen van het concert, waarin we naast Byas pianist Pim Jacobs, bassist Ruud Jacobs en drummer John Engels horen, maken duidelijk wat een groot saxofonist Byas was. Hij was een bebopsaxofonist maar verweefde eveneens elementen uit de post-bop in zijn spel. Zijn toon is warm en vol, soms met een wat weemoedige ondertoon, bijvoorbeeld in de prachtige versie van Benny Golsons 'I Remember Clifford', waarin deze collega de trompettist Cilfford Brown herdacht. Aansluitend horen we al even delicate solo's van respectievelijk Pim en Ruud Jacobs. In Charlie Parkers 'Billie’s Bounce' neemt aanvankelijk ritmetandem Ruud Jacobs–John Engels de leiding, op en top swingend, waarna Byas zich naadloos invoegt. Zijn stijl is hier levendig, speels, met een ruw, ongepolijst randje. Groots is ook het duet met Pim Jacobs in Tadd Damerons 'Lady Bird' en de aansluitende solo van broer Ruud. De titel van het album 'Goovin’ High' wordt hier alle eer aan gedaan.

Opvallend is verder de goede kwaliteit van deze ruim vijftig jaar oude opnames. Dus al met al hulde aan het Nederlands Jazz Archief voor het uitbrengen van dit concert. Het doet recht aan deze gigant onder de saxofonisten.

Labels:

(Ben Taffijn, 25.5.17) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'
Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.