Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog


 


Cd's
Bushman's Revenge - 'Jazz, Fritt Etter Hukommelsen' (Rune Grammofon, 2016)
Opname: 2-3 mei 2016
Hedvig Mollestad Trio - 'Black Stabat Mater' (Rune Grammofon, 2016)

Waar associeert u een gitaartrio het eerst mee? Rock of jazz? De twee trio's die onlangs nieuw werk uitbrachten op het Noorse Rune Grammofon, Bushman's Revenge en het Hedvig Mollestad Trio, laten horen dat kiezen tussen deze twee stijlen niet nodig is: ze leveren beiden.

Zo presenteert Bushman's Revenge, ook wel de missing link tussen Albert Ayler en Black Sabbath genoemd, op het nieuwe album 'Jazz, Fritt Etter Hukommelsen', ofwel jazz uit het geheugen, ons zowel eigen werk als twee standards: 'Contemplation' van McCoy Tyner en 'Angels' van Albert Ayler. Gitarist Even Helte Hermansen schittert in 'Contemplation' met een grootse solo, inclusief feedback en distortion, waarmee hij deze klassieker in een heel ander licht zet. Ook Aylers 'Angels' krijgt een bijzondere bewerking met een glansrol voor Hermansen. Intens en met veel gevoel voor detail geeft hij de melodie vorm, spaarzaam begeleid door bassist Rune Nergaard en drummer Gard Nilssen.

In '0500', een compositie van Nergaard, gaat het er aanvankelijk beheerster aan toe. Hier valt ook het triospel op. Het melodieuze gitaarspel van Hukommelsen, die enig effectbejag zeker niet uit de weg gaat, het zeer ritmische, stuwende slagwerk van Nilssen en de doordringende basklanken van Nergaard. En zo beheerst als dit stuk aanvangt, zo heftig ontwikkelt dit trio het door tot, ja, een stevig rocknummer. 'Bo Marius' is een slepende bluesballade van Hermansen, waar onze gitarist hoorbaar plezier aan beleeft. Ach, wat kan hij zijn gitaar hier heerlijk laten janken! En Nergaard doet op de achtergrond heerlijk bluesy mee. Maar nergens gaat het er zo onstuimig aan toe als in 'Gamle Plata Til Arne'. Het is geen Black Sabbath, maar wel Jimi Hendrix die we hier horen. Hermansen is duidelijk in zijn element. Afsluiter 'Lola Mit Dem Gorgonzola' zit aan het andere uiterste van het spectrum. Hermansens spel klinkt hier klassiek, de begeleiding al even ingetogen.

Gaat het er bij Bushman's Revenge doorgaans al niet zachtzinnig aan toe, Hedvig Mollestad zet met haar trio in het vierde album, 'Black Stabat Mater', de boel nog verder op scherp en de vergelijking met gitaristen uit de wereld van de zware metalen dient zich aan. Mollestads felle en tegelijkertijd zeer soepele spel is reeds in opener 'Approaching' een lust voor het oor. En dat de muziek hier meer rock is dan jazz, mede dankzij de beukende slagen van drummer Ivar Loe Bjørnstad en de felle riffs van bassiste Ellen Brekken, is niet meer dan een gegeven.

De titel 'Black Stabat Mater' is dan ook bijzonder goed gekozen, vooral als je 'On Arrival' beluisterd. Huiveringwekkend door de erupties vol distortion, waarmee het trio tegen de duistere metal aanschurkt. Maar wat een kracht! Ook in 'In The Court Of The Trolls' gaat het er heftig aan toe. Mollestad laat haar gitaar vervaarlijk janken en gieren tegen een muur van geluid, opgetrokken door Brekken en Bjørnstad. Een zeer spannende compositie die duidelijk maakt dat je bij die trollen beter niet te lang kunt blijven. '-40' is een uiterst ingetogen compositie, klinkend als een ijskoude wind door Bjørnstads bekkenspel, inclusief gekras, Mollestads ingetogen, repetitieve getokkel en de diep grommende basaanslagen van Brekken. Het laat een geheel andere kant horen van dit explosieve trio.

Klik hier om 'Contemplation' van Bushman's Revenge te beluisteren. En hier hoor je 'Approaching' van het Hedvig Mollestad Trio.

Labels:

(Ben Taffijn, 4.4.17) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sunny Five - 'Candid'
Klik op de hoes om een track van dit album te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.