Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog





 


Concert
Valle zet perfecte show neer

Ramón Valle Trio, vrijdag 17 maart 2017, Paradox, Tilburg

De uit Cuba afkomstige pianist Ramón Valle is een romanticus. Zo blijkt ook nu weer tijdens het optreden van zijn trio in Paradox. De basis van zijn eigen composities en vrijwel alles wat vanavond klinkt is van zijn hand, ligt in de latin. Maar Valle vermengt dit op grootse wijze met jazz en een vleugje Rock-'n-roll, terwijl ook zijn achtergrond als klassieke pianist uitstekend hoorbaar is. Valle is daarnaast een zeer virtuoos pianist en een gepassioneerd mens, die met name tot zijn recht komt in uptempo nummers als 'Trance Dance In Blue' en 'Fourty Degrees'. Zijn vingers bewegen zich in hoge snelheid over de toetsen, het ene complexe melodische patroon voor het volgende verruilend. Met bassist Omar Rodriguez Calvo en drummer Liber Torriente beschikt hij bovendien over een meer dan goede ritmesectie. Dit trio zorgt voor vertier op het allerhoogste niveau.

Dat de top wordt bereikt met de uptempo nummers wil geenszins zeggen dat er geen momenten van rust in dit concert zitten. Twee momenten verdienen het vooral om bij stil te staan. Voor de pauze overtuigt Valle met 'Fabio', opgedragen aan zijn nu tien jaar oude zoontje. Het is een breekbare, slepende ballade. Bijna een dans, waar het zuidelijke temparement onmiskenbaar in doorklinkt. Bijzonder in dit nummer is tevens de lyrische en intense solo van Calvo. Eindigen doet Valle zelf met een uitbundige solo. De romanticus ten top. Ook na de pauze staat er een ingetogen compositie op het programma. 'Hallelujah' van Leonard Cohen draagt Valle een warm hart toe. Het is de enige cover die hij tijdens dit concert speelt en zijn uitvoering is niet minder dan groots. Met veel gevoel en verstilde energie vangt hij solo aan, tot zijn medemusici bijvallen en het zo herkenbare refrein klinkt. Valle, Calvo en Torriente weten hier de luisteraar te raken met hun grote mate van intensiteit en de kleuring die zij aan deze klassieker geven. Een mooie ode aan het vorig jaar overleden genie.

We zeiden het reeds, Valle schept er behagen in om van tijd tot tijd flink los te gaan. Dan staat hij achter zijn piano en beukt op zijn toetsen. Het gaat op geen enkel moment ten koste van zijn scherpte of zijn gevoel voor timing, maar het verhoogt de algemene feestvreugde. En dit geldt dan vooral als de stukken aansluiten bij zijn latin roots. 'Kimbara Pa Nico', waar hij de eerste set mee afsluit, past perfect in dit rijtje. Hij verweeft in dit nummer op benijdenswaardige wijze die roots met warmbloedige jazz, waar altijd een grote mate van swing in doorklinkt. Nummers ook die op diverse momenten Torriente in gelegenheid stellen om een van zijn zeer ritmische solo's te laten weerklinken.

Muziek is Valle's passie en zijn lijn met het leven. Het is de zuurstof die hij inademt. Dat is te merken. Aan veel, maar zeker ook aan zijn composities, waarin hij opvallend vaak refereert aan zijn leven. We noemden reeds 'Fabio'. Maar hij schreef ook 'Baila Harold Baila' voor een overleden vriend en choreograaf, vanzelfsprekend een zeer dansbaar stuk. En hij schreef ‘Principe Enano' voor een neef en 'Cinco Hermanas' voor zijn vijf zussen, die alle vijf nog in Cuba wonen, terwijl hij zijn domicilie in Nederland heeft gevonden. Stuk voor stuk intense nummers waarin de passie en het gevoel doorklinken en Valle ons een kleine inkijk geeft in zijn (muzikale) leven. Waarvoor dank.

Foto's: Monique van der Lint & Maarten Jan Rieder

Labels:

(Ben Taffijn, 24.3.17) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'

Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.