Draai om je oren Jazz en meer - Weblog |
|
||
|
Rodrigo Amado verrast met kwartet van wereldklasse Amado/McPhee/Kessler/Corsano & Almeida/Di Domenico/Pándi, woensdag 1 maart 2017, De Singer, Rijkevorsel Sound in Motion, oftewel de organisator van de Oorstof-serie, breidt zijn territorium langzaam uit. Bleven de concerten in het verleden beperkt tot het Antwerpse, sinds vorig jaar worden ook locaties aangedaan in Brussel, Mechelen, Hasselt en nu ook Rijkevorsel. Ja, u leest het goed, dit concert is een co-productie tussen De Singer en Oorstof. En meteen maar een double bill. Met voor de pauze een gloednieuw trio en na de pauze een reeds wat langer bestaand kwartet, dat echter vier jaar geleden voor het laatst samenspeelde. Gonçalo Almeida, Giovanni Di Domenico en Balász Pándi mogen het spits afbijten met hun nieuwe trio dat de naam Cement Shoes draagt. Die naam heeft een betekenis. Cementen schoenen krijg je aangemeten door de maffia als je teveel in de weg loopt, nog voor ze je te water laten. Dit trio is minder agressief. Alhoewel. Het woord 'DOOM' [een Britse grindcore-band, red.] siert Pándi' t-shirt en doom is dan ook wat we krijgen. Vormgegeven in een overweldigend noise-spektakel. Pándi's krachtige slagen bepalen het ritme, Almeida's duistere riffs op basgitaar bieden de structuur en Di Domenico brengt vette accenten aan middels zijn Fender Rhodes, die voorzien is van een rijtje knoppenkastjes. En in de rustige momenten creëren de heren een klankmoeras waarin verdwalen geheid op de loer ligt, als niet één of ander afzichtelijk monster je mee de diepte intrekt. Muzikaal leveren zij echter alleszins een imposant geheel en de gemaakte opnames komen we dan ook graag te zijner tijd weer tegen. Het kwartet dat het tweede concert op deze avond verzorgt is er een met louter grote namen. Tenorsaxofonist Rodrigo Amado is een van de belangrijkste musici uit de steeds verder uitdijende Portugese impro-scene (mede dankzij het label Clean Feed), trompettist en saxofonist Joe McPhee behoort internationaal tot een van de meest gevraagde musici - de lijst van samenwerkingspartners is te lang om hier te vermelden. Hetzelfde geldt voor bassist Kent Kessler en inmiddels ook voor drummer Chris Corsano, ook al is hij de jongste van het stel. In 2015 brachten ze hun tot nu toe enige album uit, 'This Is Our Language' bij Not Two Records, en nu zijn ze hier als onderdeel van een korte tour. Ook de solo's zijn niet te versmaden. McPhee op diezelfde zaktrompet aan het begin van het tweede stuk. Zijn geluid doet je aan van alles denken, maar niet aan een trompet. Hij bromt, knettert, keert zijn instrument binnenstebuiten. En als er dan toch een ietwat normale toon volgt, is die klagelijk, tergend en ten hemel schreiend. Of de solo van Corsano, verderop in dit stuk, waarbij hij zijn gevoel voor ritme ten volle uitleeft en met name zijn grote trom geselt. En dan Amado, soms fel, bijna over de top, soms ingetogen, subtiel, maar altijd lyrisch en met een soort gretigheid, alsof hij meer noten wil blazen dan hij kan. Klik hier voor foto's van dit concert door Cees van de Ven. Labels: concert (Ben Taffijn, 7.3.17) - - [naar boven] Lees verder in het archief...
|
Archief
Artikelen Cd-recensies Concertrecensies Colofon Festivalverslagen Interviews Jazz in memoriams
Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken? |