Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog





 


Concert
Grote kinderen worden groter

Gerben Wasser Kwintet, dinsdag 10 januari 2017, De Smederij, Groningen

Inmiddels zijn we drie jaar verder. Begin 2014 spotte ik tenorsaxofonist Gerben Wasser, destijds achttien en net uit de puistjes, voor het eerst in Groninger dreven. Op sessies leek hij vastbesloten het evangelie volgens Dexter te verkondigen aan eenieder die dat maar horen en voelen wilde. Een soort Gordon Wasser dus.

In De Smederij presenteerde Wasser zijn eigen kwintet. En hij manifesteerde zich ook echt als bandleider. Via blikken en gebaartjes hield hij zijn vijfspan in de baan. Van die vijf viel drummer Eddy Lammerding het meest op. Met hem achter de ketels kun je eenvoudigweg niet uit de groove raken, al zou je het willen. Al die versierinkjes en fills hielden de pulse ongemoeid. Heel verfijnd en muzikaal en tegelijkertijd zo stuwend als een ramjet. ("Waar doet die drummer je aan denken," vroeg mijn buurman, om er zelf het goede antwoord op te geven: "Aan Billy Higgins." Verdomd, ja.) Hoogste tijd dat Lammerding ook buiten zijn woonplaats Meppel doorbreekt.

Uiteraard glorieerden de overige groepsleden er niet minder om. Een band is zo goed als zijn drummer, weet u nog? Bassist Andrea Caruso kon lekker vrij figuurtjes trekken, die precies in de drumpatronen pasten. En als je een oogwenk niet oplette streek hij een compleet elegisch landschap bij elkaar.

Pianist Diederik Idema schudde achteloos wat Art Tatum-loopjes uit zijn mouwen, bij wijze van intro voor een 'Cherokee', waar Ray Noble zich gelukzalig in zijn tombe zal hebben gewenteld. Ook op hem kon je vertrouwen: alle goede akkoorden werden behoedzaam tevoorschijn getoverd, zodat je je als solist wat dat betreft geen zorgen hoefde te maken. Op trombone hoorden we het vertrouwde geluid van Pavel 'Pasja' Shcherbakov, de Bill Harris van Groningen en Rusland. Met het grootste gemak schoof hij nieuwe melodietjes over de oude.

De leider van het kwintet blijkt tegenwoordig ook een gaaf laag te beheren. Het zou mooi zijn wanneer hij dat nog wat verder uit zou weten te diepen. Hij had tevens de neiging in elke solo zijn ziel en zaligheid te leggen, zodat je je soms afvroeg of er nog wat over zou schieten voor de rest van de avond. Maar dat bleek gelukkig geen probleem.

Foto: Zoltan Acs

Labels:

(Eddy Determeyer, 6.2.17) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'

Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.