Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog


 


Concert
De vrije improvisatie in actie
Wilbert de Joode: Core & More, woensdag 8 februari 2017, Paradox, Tilburg

We zitten in de tweede set. Ada Rave blaast een energieke, ritmische solo op tenorsax. Wilbert de Joode zit achter zijn bas. Hij wacht. Zijn linkerhand beweegt over de hals van zijn bas, maar spelen doet hij niet, nog niet. Tot het moment daar is en de vingers van zijn rechterhand in de snaren grijpen. Het is een scène die de essentie van vrije improvisatie uitstekend vangt. Luisteren, wachten, focus creëren en uiteindelijk spelen. De Joode, bezig aan zijn tour die voortvloeit uit het winnen van de Buma Boy Edgar Prijs 2016, benadrukt het voorafgaand aan het concert nog maar eens: er is niets, maar dan ook helemaal niets onderling afgesproken.

De avond in Tilburg wijkt enigszins af van alle andere concerten die De Joode deze maanden geeft. En dat komt door Paul van Kemenade. Hij organiseert reeds enige jaren iedere drie maanden 'Paul van Kemenade invites' en heeft in dit kader nu De Joode en zijn metgezellen uitgenodigd. In de eerste twee korte optredens speelt hij tevens mee. Eerst een kwartet met naast de eerder genoemde Rave, De Joode zelf, Van Kemenade en drummer Onno Govaert. De bassist zet direct de toon met een speels gestreken melodietje, dat al rap opgepakt wordt door Govaert en Rave en iets later door Van Kemenade. Ritmisch en energiek spelen de vier musici op elkaar in, scherp luisterend, in diepe concentratie op elkaar reagerend. Tot het stuk zijn kookpunt bereikt. De moeite waard is ook de dialoog tussen Van Kemenade en Tobias Delius, de een op altsax, de ander op tenor. Samen zorgen ze voor een luisterrijk, licht swingend stuk.

Het treffen tussen Ab Baars, hier op klarinet, basgitarist Jasper Stadhouders en drummer Onno Govaert is van een andere orde. Stadhouders en Govaert zetten hier een straf ritme neer met heftige erupties op zijn tijd. Het lijkt wel Cactus Truck, dat andere vehikel van Govaert en Stadhouders. Het is voor Baars aanleiding om zijn klarinet al even heftig te laten klinken. Met een grenzeloze intensiteit , Baars' handelsmerk, laat hij zijn instrument janken en schreeuwen, waarbij hij zich hier vooral van het hoge register bedient.

En dan is daar het sextet dat ons ook de gehele tweede set zal vergezellen op deze muzikale reis: De Joode, Govaert, Stadhouders – nu op gitaar - en de drie blazers: Delius, Baars en Rave – alle drie wisselend op tenorsax en klarinet. Het eerste stuk wordt aangezet door Delius en opgepakt door Baars en Rave. Ze kiezen voor een geluidssculptuurachtige aanpak. Het doet Stadhouders, die zijn elektrische gitaar reeds omgehangen had, besluiten om toch maar zijn akoestische gitaar ter hand te nemen. Die past beter, zie je hem denken. En inderdaad voegt hij daarmee gevoelige noten toe. Totdat Govaert het wel mooi vindt, er een ritme ingooit en Stadhouders naar zijn elektrische gitaar grijpt. Het is gedaan met de rust. De Joode vindt het prima en heftig plukkend haakt hij aan. Dan gaat het tempo iets omlaag, voegen de blazers zich erbij en hebben we de blues.

Het lange stuk na de pauze begint met een tokkelduet: Stadhouders, wederom op akoestische gitaar, en De Joode. Dan haken Delius en Govaert aan en vervolgens Rave, waarna we op het moment komen waar deze recensie mee begon. Prachtig is ook het sfeervolle klarinettrio dat daarop volgt. Soms vallen de drie luisterrijk samen, soms ook lijkt het meer op een volière waarvan de bewoners vinden dat het er iets té druk is. Tot het dit keer Stadhouders is die het welletjes vindt, zijn gitaar met de hals tegen de versterker drukt en zo een muur van herrie creëert. De opmaat tot de tweede dialoog met De Joode, alleen nu met een totaal ander karakter. Een nieuwe sextetronde volgt, waarin we Baars horen op de shakuhachi (Japanse fluit) en Delius door zijn sax praat in plaats van blaast. De zes brengen het geheel weer aan de kook, waarna het stuk uitgaat als die zo bekende nachtkaars.

De tour van De Joode doet de komende maanden nog een fors aantal podia aan en eindigt op 30 april met een concert in LantarenVenster, Rotterdam. Door de pure improvisatie en de wisselende samenstellingen per concert is meerdere keren gaan echter zeker ook een idee. Check hier de data en locaties van de nog komende concerten.

Klik hier voor foto's van dit concert door Louis Obbens.

Labels:

(Ben Taffijn, 21.2.17) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Loek van den Berg - 'Seafarer'
Klik op de hoes om een paar tracks van dit album te beluisteren







Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.