Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog


 


Concert
Muzikale karakters zitten elkaar in de weg
Howard Peach, vrijdag 2 december 2016, De Singer, Rijkevorsel

Zoals velen voor hem trok ook drummer Lander Gyselinck, die we onder andere kennen van STUFF., het LABtrio, Sinister Sister en het Kris Defoort Trio, enige jaren geleden naar het westen, de bakermat van de jazz om de fijne kneepjes mee te krijgen. New York was zijn standplaats. Aldaar formuleerde hij ook een trio met twee muzikanten die hij zeer waardeert, tenorsaxofonist Chris Speed en bassist Simon Jermyn. Het reeds allereerste optreden leidde twee jaar geleden tot een titelloos album, dat hier ook besproken is, en nu tot een kleine tour en opnames voor een tweede schijf.

Hier zitten stuk voor stuk musici die weten wat ze doen. Gyselinck mag dan nog jong zijn, maar dat drumstel heeft niet zo veel geheimen meer voor hem. Hij is een zeer kleurrijk drummer die zijn ritmes op aantrekkelijke wijze vorm geeft en daarbij de kracht niet schuwt. Jermyn valt met name op door zijn zessnarige elektrische bas, waarmee hij een geluid produceert dat ergens tussen een bas en gitaar in valt en waarmee je niet alleen een groove kunt neerzetten, maar ook een melodie kunt spelen. Het spel van Speed is u allen natuurlijk wel bekend. Fijnzinnig, diepgravend, schurend met een melancholieke twist, het hoort allemaal bij deze man.

Nee, aan de individuele kwaliteiten van de muzikanten ligt het niet dat dit concert maar niet echt op gang wil komen en niet wil boeien. Waar het wel aan ligt is de samenstelling van dit trio. Vooral Gyselinck en Speed zitten elkaar meer in de weg dan dat hun samenwerking iets oplevert. Ze passen simpelweg onvoldoende bij elkaar qua muzikale stijl. In 'So Baby' gaat het goed. Dit is een ballad en Speed kan hier die subtiele, overwegend bedachtzame toon prima kwijt. Gyselinck houdt zich hier in en Jermyns zangerige spel vult het geheel perfect aan. Maar in 'Cosmic' werkt het totaal niet. Gyselinck drumt Speed eenvoudig van het bord af en Speeds nuances komen totaal niet uit de verf. Jermyn probeert het nog wat te lijmen, maar tevergeefs. De zeer uitgesproken muzikale karakters blijken te ver uit elkaar te liggen en een ieders kracht blijkt tevens zijn zwakte.

Klik hier voor foto's van dit concert door Cees van de Ven.

Labels:

(Ben Taffijn, 15.12.16) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:






Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.