Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog





 


Concert
Jazz van de hoogste orde

Aziza - Holland / Potter / Loueke / Harland, vrijdag 18 november 2016, Bimhuis, Amsterdam

Een nieuwe groep onder bezielend leiderschap van Dave Holland doet direct de oren spitsen. De bassist en éminence grise van de moderne jazz debuteerde onder Miles Davis, als vervanger van Ron Carter. Decennialang heeft de Engelse bassist een rol van betekenis gespeeld binnen de jazzwereld. Het aantal projecten, concerten en bands is onmetelijk lang. Holland heeft gespeeld met de grootste namen uit de jazz en heeft deelgenomen aan vele legendarische opnamesessies. Het muzikale avontuur dat hij aangaat is altijd oorspronkelijk en van een smetteloze status.

Ondanks bovenstaande informatie is Aziza een volstrekt gelijkwaardige groep. De groep sluit haar tour van 2016 af in het jazzwalhalla. De muziek van Aziza ademt een natuurlijk groovende sfeer uit en dit gevoel wordt geaccentueerd door de rijke gedetailleerdheid, natuurlijke akoestiek en rustige balans van het Bimhuis-podium. De naam Aziza heeft als mythologische betekenis: 'het is een volk van feeën, dat voorkomt in Afrika. Ze leven in het woud en voorzien jagers van goede magie'. Deze naam zal ongetwijfeld zijn ingegeven door gitarist Loueke uit Benin, die - naast saxofonist Chris Potter en drummer Eric Harland - de illustere bezetting vormt van deze jazzsensatie. Het gelijknamig album 'Aziza' is dit jaar verschenen op Dave Hollands Dare2-label. Alle bandleden dragen hun compositorisch steentje bij, zowel tijdens het concert als op dit album.

In de live-uitvoering lopen de tracks op organische wijze in elkaar over en ontstaat er een natuurlijke jam vol spelvreugde. De knetterende opening onder aanvoering van Loueke is direct pakkend. Vanaf dat moment kan het niet meer misgaan. Effectvol, intuïtief en vol spanning baant en soleert Loueke zich een weg door de complexiteit aan maatsoorten in 'Aziza Dance'. Hij speelt zelfverzekerd en met een onderscheidend geluid. De Afrikaanse ziel is hierbij treffend en vanzelfsprekend aanwezig. De knisperende ondersteuning in de calypso 'Summer 15' onderstreept dat de gitarist nu definitief een stempel heeft gedrukt op de jazz. In dit stuk waait de sopraan- en tenorsaxofoon van Potter lichtgevend en sprankelend alle kanten op.

Het derde stuk, gedomineerd door Hollands contrabas, bewijst dat er ook met een meer vrije geest gespeeld kan worden. Door de toegenomen intensiteit van Potters saxofoonspel wordt de sfeer meer rafelig en dreigend van karakter. Bij de ballad 'Aquila' vormen warm, liefdevol en melancholisch het uitgangspunt. Maar verraderlijk zijn ook nu de catchy gitaarintermezzo's en de bezwerende saxofoonsolo's, gedrenkt in een oosterse melange. Als in een soundtrack van een duivelse roadmovie soleert Chris Potter intens en risicovol langs onmetelijke afgronden, onder de oerkracht van het rockritme.

De vier individueel uitblinkende muzikanten maken collectief de avond gespierd en gloeiend van karakter. Extravert, soulvol en afwisselend door de veelheid aan ritmische variaties en levendige beats. Gedragen door een geweldig ritmesectie. Door hun immense en technische expertise blijkt revitalisering van de jazz en vernieuwingsdrang hand in hand te kunnen gaan. Aziza ademt magie.

Klik hier voor foto's van dit concert door Louis Obbens.

Labels:

(Louis Obbens, 6.12.16) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'

Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.