|
Draai om je oren Jazz en meer - Weblog |
|
||
|
| |||
 Cd'sRobert Kaddouch & Gary Peacock - 'High Line' (Odradek, 2016) Opname: juli 2015 Robert Kaddouch & Gary Peacock - '53rd Street' (Odradek, 2016) Opname: juli 2015 Er zullen ongetwijfeld lieden zijn die de gespatieerde gedachtengangen van pianist Robert Kaddouch het summum van satori vinden. Zelf verwoordt hij het aldus: "a musical scenario is built up and progresses to open up a space in which musicians as well as listeners can express expectations, wishes and resistance." Dat van die resistance klopt wel. Robert Kaddouch (Casablanca, 1958) plaatst zijn noten als de genummerde bolletjes op zo'n tekening in een jeugdblaadje, waarbij je een afbeelding krijgt door die te verbinden. Maar het blijven loze bolletjes hier. Zijn partner, de gerenommeerde bassist Gary Peacock, maakt er melodietjes van door zijn soepele, alerte spel. Zo beweeglijk als Peacock reageert, zo stoïcijns schrijdt Kardouch door het schema. Swingen, daar hebben we andere mensen voor.  Het album '53rd Street' bevat meer standards. Die geven zowel de luisteraar als de muzikanten wat meer houvast dan de wat abstracte exercities op 'High Line'. Maar ook hier slaagt de pianist erin de werken in losse noten te laten desintegreren. Peacock mag dan soepel als een jachtluipaard dat de reuk van een prooi te pakken heeft gekregen over de grond sluipen, stilhoudend waar dat vereist is, het levert bijzonder weinig op. Tja.'Jingle Bells' (zegge: 'Jingle Bells') wordt onder handen genomen. Nou weet ik toevallig vrij zeker dat er vóór en na de Glenn Miller-versie (en links daarvan en rechts) bijzonder weinig 'Jingle Bells' in het Grote Boek zijn bijgeschreven. Met de opvatting van dit duo is het niet anders. Het is van alles, deze muziek. Maar met name veel niks. Labels: cd (Eddy Determeyer, 16.11.16) - - [naar boven] Lees verder in het archief...
|
Archief
Artikelen Cd-recensies Concertrecensies Colofon Festivalverslagen Interviews Jazz in memoriams
Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken? |
