Draai om je oren Jazz en meer - Weblog |
|
||
|
Cd Federica Colangelo Acquaphonica - 'Chiaroscuro' (Alfa Projects, 2016) De Italiaanse pianiste Federica Colangelo studeerde in 2011 af aan het conservatorium van Utrecht. Haar bachelor in jazz, haar master in klassiek. Het tekent haar spel en composities op de eerste cd met haar ensemble Acquaphonica uit 2012, 'Private Enemy', en doet dat nu weer op 'Chiaroscuro'. Een titel overigens die verwijst naar een techniek in de beeldende kunst die ook wel bekend staat als clair-obscur, waarbij de licht-donkercontrasten sterker worden uitgebeeld dan ze in werkelijkheid vaak zijn. Colangelo zegt zelf geïnspireerd te zijn door enerzijds componisten als Béla Bartók en Igor Stravinsky en anderzijds door iemand als George Gershwin. Beide elementen horen we terug in haar werk. Het is onmiskenbaar jazz dat het uit vijf musici bestaande Acquaphonica maakt, maar dan wel doortrokken van de hierboven genoemde klassieken. Het leidt tot een soort kamerjazz, waarbij vooral de sfeer opvalt. Deels is dat te wijten aan de toch wat ongewone bezetting, die naast piano, bas en drums bestaat uit een sopraansax (Joao Driessen) en een akoestische gitaar (Matthijs Tuijn), instrumenten die zich natuurlijk bij uitstek lenen voor ingetogen en fijnzinnige muziek. Maar het is zeker ook te wijten aan Colangelo's wijze van componeren, want composities kunnen we haar stukken gerust noemen. Het zijn beslist geen niemendalletjes die hier klinken, daarvoor heeft deze dame iets te veel bagage. Zo speelt in het titelstuk 'Chiaroscuro', in 'Expanding' en in 'Contemporary Solution' het stuwende ritme, voorzien van een vleug minimalisme, een zeer belangrijke rol. Vaak in eerste instantie vormgegeven door Colangelo's eigen opzwepende pianospel en verder opgepakt door bassist Mihail (Misho) Ivanov en drummer Kristijan Krajnčan. Die ritmes zijn een-op-een te linken aan die eerder genoemde componisten waar Colangelo een deel van haar inspiratie vandaan haalt. Maar tevens - en daar komt de betekenis van de titel van dit album in beeld - horen we zachte, onbestemde en zeer fijnzinnige elementen, die het geheel spannend en enerverend houden. En ook hier is Colangelo als pianiste een genot om naar te luisteren. De kristalheldere noten in 'Croma' illustreren dit perfect. Ze speelt er niet één te veel. Klik hier om een track van dit album te beluisteren: 'Expanding'. Labels: cd (Ben Taffijn, 12.11.16) - - [naar boven] Lees verder in het archief...
|
De redactie van Draai om je oren wenst je fijne feestdagen en een mooi, gezond en gelukkig 2025!
Archief
Artikelen Cd-recensies Concertrecensies Colofon Festivalverslagen Interviews Jazz in memoriams
Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken? |