Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog
vrijdag 14 maart 2025
 


Concert
Rauwe bezieling, spetterende energie
Nystagmus / Ken Vandermark & Terrie Hessels, dinsdag 11 oktober 2016, Oorstof, DE Studio, Antwerpen

Twee duo's vanavond. Het onder de naam Nystagmus opererende duo bestaande uit Tom Malmendier en Farida Amadou en het duo Ken Vandermark – Terrie Hessels. De twee uit Luik afkomstige muzikanten Malmendier (slagwerk) en Amadou (elektrische bas) bewegen zich op het grensvlak van rock, noise en vrije improvisatie en creëren zo samen een flinke bak schijnbaar ongecoördineerde herrie. Schijnbaar, want voor wie goed luistert is er wel degelijk structuur te ontdekken. Beiden zetten om hun doel te bereiken hun instrumenten op redelijk onorthodoxe wijze in. Amadou heeft vrijwel continu de basgitaar op haar schoot liggen en bewerkt deze met strijkstok, metalen schaaltjes en allerlei andere toevallig aanwezige voorwerpen, zo de meest onheilspellende klanken aan haar instrument ontlenend. Ook Malmendier gebruikt een grote diversiteit aan percussie voor zijn geluidssculptuur. En er zijn weliswaar momenten waarop het er beheerst, zelfs introspectief aan toegaat, maar het geheel kenmerkt zich met name door wilde, rauwe en explosieve uitbarstingen van energie.

Dat geldt niet minder voor de set van Vandermark en Hessels. De twee kennen elkaar reeds geruime tijd van The Ex, waar Hessels deel van uitmaakt en zijn naam Terrie Ex aan ontleend en waar Vandermark regelmatig mee optrekt, en van het kwartet Lean Left, waar verder Paal Nilssen-Love en Andy Moor deel van uitmaken. En dan duurde het toch nog tot september 2014 voor ze voor het eerst samen als duo het podium deelden. Maar na deze avond kunnen we concluderen dat het goed is dat ze die stap hebben genomen; het optreden staat als een huis en de twee voelen elkaar prima aan. Waarbij gaandeweg duidelijk wordt dat Hessels de chaos en het experiment zoekt en Vandermark de structuur brengt.

Het start allemaal wat verkennend, met Vandermark op tenorsax en Hessels op gitaar, met één hand de hals bespelend. Na een eerste solomoment voor Hessels, waarbij hij met het uiteinde van de gitaarhals het parket van de zaal bewerkt, schakelt Vandermark over op klarinet, kwetterend in het hoog, terwijl Hessels zijn gitaar bespeelt met een trommelstok. Na een tweede solo van Hessels, met het vervreemdende geluid dat je krijgt als je met de hand om de gitaarhals naar boven en naar beneden beweegt, komt Vandermark met de baritonsax aanzetten. Het levert een alleszins explosieve en heftige passage op, die langzaam uitmondt in een verslavend ritme, een van de kenmerken van Vandermarks spel. Weinig saxofonisten in de vrije improvisatie kunnen zo heerlijk swingen als Vandermark. Én ingetogen spelen, want ook dat kan hij, horen we even later. Ingetogen en melodieus. Terwijl Hessels zijn gitaar bewerkt met een koffiemok en muziek weet te halen uit het schroefje waarmee zijn draagband aan zijn gitaar bevestigd zit. Vandermark schroeft het tempo op en terwijl Hessels zijn gitaarhals langs de marmeren schouw achter in de zaal haalt om zo een sferisch geluid te creëren, begeven de twee zich naar het einde. In de toegift mag Vandermark weer vonken op zijn tenorsax. Ongestructureerd, fel en met veel bezieling bevestigt dit duo nog een keer zijn bestaansrecht.

Klik hier voor foto's van dit concert door Geert Vandepoele.

Labels:

(Ben Taffijn, 21.10.16) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Loek van den Berg - 'Seafarer'
Klik op de hoes om een paar tracks van dit album te beluisteren







Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.