Draai om je oren Jazz en meer - Weblog |
|
||
|
Op twee fronten boeiend An Evening with Louis Sclavis: CrissCrossEurope & Silk Quartet, vrijdag 14 oktober 2016, Paradox, Tilburg CrissCrossEurope is een Europees project dat bestaat uit vijf jonge jazzmusici uit vijf verschillende landen. De filosofie achter dit project is de promotie en uitwisseling van jonge muzikanten en ze te laten kennismaken met onderlinge culturen. Ditmaal met klarinettist Louis Sclavis als mentor. De musici van CrissCrossEurope hebben zich in vijf dagen voorbereid om het muzikaal avontuur aan te gaan. Het gezelschap treedt nog op in Opderschmelz Dudelange in Luxemburg en trekt daarna langs andere podia in Europa. Deze editie van CrissCrossEurope bestaat uit pianist Pavel Morochovic (Slowakije), contrabassist Lorenz Heigenhuber (Duitsland), saxofonist Maxime Bender (Luxemburg), drummer Neil van der Drift (Nederland) en fluitist Jan Daelman (België). In alle eigentijdse composities is de intense polyfonie het uitgangspunt voor avontuurlijk en fel solowerk. De uitdagende zoektocht naar muzikaal vernuft vindt zijn weg in vele gedaanten. Vrije of modern-klassieke composities, vol onverwachte wendingen, worden afgewisseld met een warmbloedige ballad, eindigend in romantische volksmuziek. Dit blijkt echter slechts een ingenieus uitgeschreven muzikaal fundament te zijn. Het vormt ook de basis voor vele solistische explosies. Daarbij doet niet alleen de Europese rasimprovisator Louis Sclavis zich gelden. Vooral saxofonist Maxime Bender improviseert zowel op tenor- als op sopraansax alsof zijn leven ervan afhangt. Het bewijst dat dit initiatief geen uit de hand gelopen oefensessie is, maar een optreden waarin lering en creatief vermaak hand in hand gaan. De toegevoegde waarde van de individuele instrumenten is groot, maar niet grotesk. Sclavis bespeelt naast de gewone klarinet de basklarinet als een volwaardig instrument. Soms bescheiden, haast introvert, maar ook heftig en percussief. Coronado speelt, ondanks zijn houterige motoriek, de gitaar met zeggingskracht. Moussay bestrijkt het gehele geluidspalet van de piano. Chemirami vormt in zijn eentje de ritmesectie. Zijn percussiekunsten zijn onophoudelijk, latent of prominent, aanwezig. Dankzij de voortdurende drive naar vernieuwende melodieën ontstaat een oneindige atmosfeer van emoties, gevangen in een muzikale context. Melancholie, eenzaamheid en mysticiteit, afgezet tegen een zo nu en dan macaber en sinister muzikaal landschap, zijn de elementen die de muziek tot kunst verheffen. Klik hier voor foto's van dit concert door Louis Obbens. Labels: concert (Louis Obbens, 28.10.16) - - [naar boven] Lees verder in het archief...
|
Archief
Artikelen Cd-recensies Concertrecensies Colofon Festivalverslagen Interviews Jazz in memoriams Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken? |