Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog


 


Concert
Een muzikaal rariteitenkabinet
Lotz Of Music featuring Claudio Puntin, donderdag 15 september 2016, JazzCase, Dommelhof, Neerpelt

Het is een fijnzinnig klankfestijn dat Lotz Of Music, met ondersteuning van Claudio Puntin, ons hedenavond voorschotelt als openingsconcert van JazzCase, seizoen 2016-17. Mark Alban Lotz, de leider van het gezelschap, ontlokt diep duistere geluiden aan zijn enorme contrabasfluit, cellist Jörg Brinkmann tokkelt een Arabisch aandoende melodie en pianist Albert van Veenendaal en percussionist Alan Purves completeren het geheel door niet direct te definiëren klanken aan hun instrumenten te ontlokken. De toon is gezet, dit wordt een boeiende set.

Met muziek hoofdzakelijk afkomstig van het in 2009 gelanceerd album 'Bite!' verrast deze, hier tot kwintet uitgegroeide, groep ons keer op keer. Het hierboven beschreven fragment uit 'Habibi Brown Fish' getuigt hiervan, maar ook 'Of Royal Haring', waarin klarinettist Claudio Puntin een belangrijke rol speelt en dat hiermee dus behoorlijk afwijkt van de versie op cd. Puntin bespeelt hier de basklarinet en verrijkt zijn spel met een meelopend noisegeluid, zo dominant dat het zijn spel bijna overschaduwt. Het kenmerkt de muziek op meer plaatsen. Als geen ander slaagt dit kwintet erin om geluiden afkomstig van de akoestische instrumenten te vervormen, versterken en van alle soorten verfraaiingen te voorzien. Vaak zodanig dat het originele geluid niet langer te herkennen valt. Voeg daarbij geluiden van heel andere bron - vooral Purves en Van Veenendaal weten van wanten met plakband, opblaasbeestjes, speelgoedfluitjes en wat al niet meer - en je hebt een beeld van Lotz Of Music.

Een tweede kenmerk van deze groep is de breedte aan muzikale stijlen. Grenzen bestaan hier eenvoudigweg niet en de muziek wordt beïnvloed door uiteenlopende muzikale werelden als jazz, blues, niet westerse muziek, avant-garde, musique concrète en folk. Op papier moet dit wel bijna leiden tot een omgekeerde vuilnisbak. Dat dit niet gebeurt is de kracht van deze groep, want ondanks al deze muzikale stijlen klinken de stukken iedere keer weer als een wonderlijke eenheid, mede dankzij de meeslepende en aanstekelijke ritmes.

In 'Quasimodo' wordt een stemmige passage, waarin Lotz op basfluit en Puntin op basklarinet elkaar prachtig aanvullen in het laag, op komische wijze onderbroken door bijna melige, op musique concrète gelijkende interventies van Purves en Van Veenendaal. Tot dit duo het geheel overneemt, maar nu met welhaast dwingend ritmisch spel om vervolgens weer terug te keren naar het stemmige begin, waar we Lotz en Puntin weer tegenkomen, maar nu aangevuld met Purves en Brinkmann.

Ook na de pauze laveert dit kwintet tussen het vrije experiment en de ritmische structuren. Het gebeurt in 'Waiting For Prey' en 'Yumurta' – het Turkse woord voor ei. In het eerste stuk is het met name Puntin die verrast met ritmische, uit de danswereld afkomstig lijkende, door elektronica aangedreven patronen, terwijl in het tweede stuk de partij die Lotz blaast op de basfluit ons overtuigt. Ritmische patronen die je doen swingen op je stoel.

JazzCase bestaat dit jaar 10 jaar, het zal op 2 en 3 juni 2017 nog groots worden gevierd, maar een prima start is reeds gemaakt. Het was jammer dat mede door de warmte de opkomst aan de lage kant was, maar degenen die zich de moeite getroost hebben te komen, kunnen meer dan tevreden terugkijken.

Klik hier voor foto's van dit concert door Cees van de Ven.

Labels:

(Ben Taffijn, 23.9.16) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sunny Five - 'Candid'
Klik op de hoes om een track van dit album te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.