Draai om je oren Jazz en meer - Weblog |
|
||
|
D. Lazro / J. Léandre / G. Lewis - 'Enfances 8 Janv. 1984' (Fou, 2016) Opname: 8 januari 1984 Léandre / Delbecq / Houle - '14 Rue Paul Fort, Paris' (Leo, 2015) Opname: 24 november 2013 Joëlle Léandre 10 - 'Can You Hear Me?' (Ayler, 2016) Opname: 29 januari 2015 De Franse bassiste Joëlle Léandre heeft in de afgelopen decennia een belangrijke stempel gedrukt op de Europese geïmproviseerde muziek. Daarnaast is zij altijd actief gebleven op het allerhoogste niveau in de hedendaags gecomponeerde muziek, getuige samenwerkingen met John Cage en het Ensemble Intercontemporain onder leiding van Pierre Boulez. Tijd dus om aan de hand van drie recente albums eens wat nader in te zoemen op deze grande dame. De meest recente cd bevat tevens de oudste opnames, uit januari 1984. Een trio met naast Léandre niemand minder dan George Lewis op trombone en Daunik Lazro op altsaxofoon. Het is bijzonder experimentele muziek die dit trio ons hier voorschotelt. We zijn getuigen van een zeer creatief klankproces, waarin speelsheid voorop staat en speelgoed letterlijk een grote rol speelt. Hoogtepunt is het lange 'Enfance 5', een van de tien 'Enfances', tevens de titel van het album. Léandre zingt hier opera! Althans zo klinken haar vocale kwaliteiten die zij naast haar basspel ontplooit. Lewis tovert onderaards gerommel uit zijn trombone en Lazro praat door zijn altsax om aansluitend uit te barsten in een feest van hoge tonen. Maar er zijn ook momenten waarop de stilte louter verbroken wordt door een enkele klank, waarbij niet vast te stellen valt waar die vandaan komt. En o ja, er blaft ook nog een hond, wiens geluid prompt door de musici wordt voortgezet. Het moet een opzienbarende performance geweest zijn op die achtste januari 1984. En dan is er die nieuwe cd van het tentet. Ook hier gaat het om de registratie van een concert, dit keer uit januari 2015. Het verscheen onder de titel 'Can You Hear Me?'. Dit album is tevens het debuut van Léandre als componiste, een nieuwe stap in haar carrière. Het lange titelstuk dat de gehele cd beslaat, begint aarzelend. Met omgevingsgeluid en de eerste aanzetten van de diverse instrumenten. Alsof iedereen in de groep zich voorstelt aan het publiek. Gaandeweg ontstaat er een vorm. Op sommige momenten afgewisseld met creatieve chaos, waarin we onder andere veldopnames van pratende mensen horen. Dit is het universum van Léandre, dat we reeds eerder hoorden, alleen nu gecomponeerd en voor tien musici, die regelmatig in groepen uiteen vallen en zo elkaar aanvullen of juist met elkaar contrasteren. Zo horen we in het tweede deel melodie en chaos tegelijkertijd, een enerverend moment in deze overvolle compositie. Labels: cd (Ben Taffijn, 25.8.16) - - [naar boven] Lees verder in het archief...
|
Archief
Artikelen Cd-recensies Concertrecensies Colofon Festivalverslagen Interviews Jazz in memoriams
Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken? |