Draai om je oren Jazz en meer - Weblog |
|
||
|
Een welluidend verjaardagsfeestje C.B.G. featuring Moore, Badenhorst, Van der Feen & Sued, vrijdag 1 juli 2016, Bimhuis, Amsterdam Ruim tien jaar geleden formeerden gitarist Guillermo Celano en slagwerker Marcos Baggiani C.B.G., oftewel Celano Baggiani Group, een collectief met wisselende samenstelling, maar met als kloppend hart deze twee Argentijnen. Tijd dus voor een feestje, met naast Celano en Baggiani een aantal musici waarmee zij de afgelopen jaren samenspeelden en zes cd's opnamen: rietblazers Joachim Badenhorst en Michael Moore en bassist Clemens van der Feen. Tevens als bijzondere gast de tenorsaxofonist Natalio Sued, die ook op het eerste album van C.B.G. meespeelde. Het is dan ook niet meer dan logisch dat de twee aanstichters van het gebeuren samen starten in 'Nostalgious', waarin het fonkelende gitaarspel van Celano, doorweven met melancholie, krachtig wordt ondersteund door Baggiani's ritmische slagwerk en gaandeweg door Van der Feens duistere basspel. Als Badenhorst op tenorsax en Moore op altsax aanhaken, wordt duidelijk waar dit nummer zijn titel aan ontleent. De slepende, dromerige melodie neemt ons mee op reis. Muziek voor een zwoele zomeravond. Dat het buiten eerder herfst lijkt op deze eerste juli mag de pret niet drukken. In 'War', een stuk van Baggiani wat - zo wordt ons door hem verzekerd - als anti-oorlog en niet als pro-oorlog moet worden opgevat, klinkt Celano's gitaar surrealistisch met zijn dromerige vibraties. Badenhorst en Moore hanteren hier beiden de klarinet en hun toon varieert van dromerig, sonoor, ja zelfs spookachtig laag tot snerpend hoog, de trommelvliezen beroerend. En een lange passage, waarin we Baggiani, Van der Feen en Celano horen, qua intensiteit niet voor elkaar onder doend, nodigt uit tot contemplatie op het thema van dit nummer. Afgesloten wordt met een nummer van Badenhorst, 'Comacina Dreaming'. Celano laat zijn gitaar hier in een prachtige lange solo dromerig vibreren. Badenhorst op basklarinet en Moore op klarinet zorgen aansluitend voor een wiegende, al even dromerige melodie, waarin de weemoed duidelijk doorklinkt. De ingetogen bassolo van Van der Feen completeert het geheel. We kunnen met een gerust hart de nacht in. Foto's: Cees van de Ven Labels: concert (Ben Taffijn, 11.7.16) - - [naar boven] Lees verder in het archief...
|
Archief
Artikelen Cd-recensies Concertrecensies Colofon Festivalverslagen Interviews Jazz in memoriams
Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken? |