Draai om je oren Jazz en meer - Weblog |
|
||
|
Vuurwerk in DE Studio Dog Life / The Rempis Percussion Quartet ft. Gino Coomans, Niels van Heertum & Sep François, maandag 16 mei 2016, Oorstof, DE Studio, Antwerpen Door de duivel achternagezeten. Zo klinkt saxofoniste Anna Högberg, wilde noten uitstotend op een moordende beat van haar beide kompanen, bassist Finn Loxbo en drummer Mårten Magnefors. Met hun drieën vormen ze Dog Life, een Zweeds powertrio dat te vergelijken is met het roemruchte The Thing. Dezelfde oeverloze energie, hetzelfde moordende tempo. Metal jazz, met andere woorden, is wat dit trio produceert. Tijdens dit concert als onderdeel van de Oorstof-serie speelt het trio slechts drie, lange stukken, waar de energie zoals gezegd van afspat. Van de eerste tot de laatste noot. Magnefors is de constante factor die zorgt voor slagwerk op hoog tempo, terwijl Loxbo het geheel voorziet van een duistere grondtoon. Aan Högberg de dankbare taak om het geheel verder in te kleuren. In 'Filter Eller Cigg' doet ze dat afwisselend op alt- en op baritonsax. Het sterkst is Högberg echter op alt. Het rauwe, gekwelde geluid dat ze hiermee produceert gaat door merg en pijn. Sterker nog, het doet gewoon pijn. Dat effect behaalt ze niet met de bariton. Hier klinkt ze duister, bijna agressief. Maar evengoed indrukwekkend. Bijzonder is ook het duet met Loxbo in dit stuk, waarbij de twee op zoek gaan naar een balans tussen het duistere elektrische basgeluid en het hoge gepiep van de altsax. 'Till Korhan The Lizz' opent met een gitaarsolo van Loxbo. Of er een inktzwarte storm door DE Studio trekt. Met ferme drumslagen zet Magnefors er vervolgens nog een tandje bij. En dan horen we Högberg met dat doordringende gekrijs, de zwarte massa doorklievend. Oorstof zou Oorstof niet zijn, als het niet ook het experiment zou zoeken. Het kwartet speelt dan ook twee stukken met drie Vlaamse gasten: vibrafonist Sep François, eufoniumspeler Niels Van Heertum en cellist Gino Coomans. Zich bewegend tussen creatieve chaos en gemankeerde melodieën tasten de muzikanten elkaar af in een kersverse compositie van Rempis, waarbij eveneens de uitersten niet geschuwd worden. Nadat dit septet weer eens het kookpunt heeft bereikt keert de rust terug en horen we Van Heertum en Rempis in een waar klankfestijn. De band valt bij in een laatste afscheidsgroet. Klik hier voor foto's van dit concert door Hans van der Linden. Labels: concert (Ben Taffijn, 30.5.16) - - [naar boven] Lees verder in het archief...
|
Archief
Artikelen Cd-recensies Concertrecensies Colofon Festivalverslagen Interviews Jazz in memoriams
Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken? |