Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog





 


Concert
Pure essentie

Esther Van Hees, donderdag 18 februari 2016, JazzCase, Dommelhof, Neerpelt

Esther Van Hees was enkele dagen in residence in Dommelhof Neerpelt op uitnodiging van JazzCase. De zangeres kreeg daarbij het volste vertrouwen en carte blanche om samen met pianist Jeroen van Vliet en saxofonist Joris Roelofs haar eigen ding uit te werken. Het leverde een uniek en uitzonderlijk eindresultaat op, met aan het einde van haar verblijf in Dommelhof een gedurfd en moedig concert.

Van Hees, die in Amsterdam woont maar haar roots heeft in Mol, koos voor populaire Nederlandstalige nummers, het merendeel uit Vlaanderen. Liedjes die in hun originele versie diep in ons collectieve geheugen gegrift staan. Hits meestal van voor haar tijd, die ze als kind thuis hoorde via de radio en de platencollectie van haar vader. Nummers van Louis Neefs, Ann Christy, Wim De Craene, Stijn Meuris, Della Bosiers, Raymond van het Groenewoud en Ramses Shaffy... artiesten die in Vlaanderen een sterrenstatus verwierven, maar op de laatste twee na in Nederland nauwelijks gekend zijn en waar ook beide begeleiders, Van Vliet en Roelofs, voor het eerst mee kennismaakten. Met hun sobere arrangementen wisten ze uitstekend de essentie van deze nummers te vatten.

Het was voor Van Hees een uitdaging en iets wat ze nooit eerder deed: Nederlandstalige klassiekers in een jazzbenadering brengen. Het getuigt van durf en klasse om als jazzzangeres deze nummers uit te kleden tot hun pure essentie, ze naar je hand te zetten en er in te slagen de originele versies te doen vergeten.

De eerste twee nummers, 'Benjamin' van Louis Neefs en 'Twee Meisjes Op Het Strand' van Raymond van het Groenewoud, voelden nog wat onwennig aan, maar vanaf het derde nummer 'Van God Los' van Stijn Meuris was het meteen raak. Van het Groenewouds 'Gelukkig Zijn' was kwetsbaar en breekbaar. De unieke samensmelting van haar stem met de diepe donkere klanken van Roelofs' basklarinet en het subtiele pianospel Van Vliet maakte het heel bijzonder. Alhoewel ik de tekst van het nummer al eeuwen ken en hem haast woordelijk uit het hoofd kan reciteren, kwam deze nog nooit zo sterk en betekenisvol binnen... Ook de meer verhalende nummers zoals 'Rosanne' van Wim De Craene kwamen echt tot leven.

Door pareltjes als 'Sammy' (Shaffy), 'Horizontaal' en 'Fleur De Budda' (Bosiers) en 'Zoals Een Mooi Verhaal' (Christy) klein, broos en met intensiteit te brengen, kwamen de teksten des te sterker binnen. Esther Van Hees geeft haar eigen interpretatie aan deze nummers. Door de emotie in haar stem bouwt ze een spanning op waarmee ze de toeschouwer op sleeptouw neemt. De straffe arrangementen - met voldoende ruimte voor improvisaties van haar medemuzikanten - in combinatie met Van Hees' kwetsbare stemtimbre maakte dat de klik tussen de muzikanten onmiskenbaar voelbaar was.

Als kers op de taart kregen we als toegift het wondermooie 'Laat Me' van Ramses Shaffy, waarbij Van Hees enkel begeleid werd door een sublieme Van Vliet op vleugel die daarbij voluit ging.

Van Hees bewees met het brengen van deze liedjes dat ze een persoonlijkheid is met een eigen originele stijl en dat ze niet enkel in een jazzhokje te vangen is. Naast de jazzzangeres Esther van Hees heeft ze onder de naam Esther Von Haze net een cd uitgebracht met voornamelijk popmuziek, waarbij ze op een ruimer publiek mikt... Erg benieuwd om deze te horen.

Klik hier voor foto's van dit concert door Cees van de Ven.

Labels:

(Robert Kinable, 7.3.16) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'

Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.