Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog


 


Concert
Scandinavische powerplay
Ipa, zondag 22 november 2015, Oorstof, De Costa, Antwerpen

Is het typisch voor veel moderne jazz uit Scandinavië of is het toeval? Want ook Ipa combineert in dit concert in De Costa weer straffe en stevige melodieuze jazz met atonale momenten en ook hier zijn de overgangen vaak ruw en onverwacht. Dit kwintet maakt het weliswaar minder bont dan pak 'm beet The Large Unit van Paal Nilssen Love of Angles 9 van Martin Küchen, maar past zeker in het rijtje.

Dat wordt al direct duidelijk bij opener 'Sir William', waarin tenorsaxofonist Alte Nymo zich jankend en scheurend door de noten vreet, terwijl bassist Ingebrigt Håker Flaten, drummer Håkon Mjåset Johansen en vibrafonist Mattias Ståhl zorg dragen voor een stug ritme. En ook de hieropvolgde solo van trompettist Magnus Broo is onstuimig, met grillige uithalen.

Met 'Maiken' komt het kwintet in rustiger vaarwater. Broo start hier met een gedempte trompetsolo, die wel te typeren is als een persiflage op een marsmelodie, inclusief vals aandoende passages. Maar imposant hier is Ståhl in zijn solo op de vibrafoon, geflankeerd door de sonore en ook wat hoekige basklanken van Håker Flaten.

In 'Swing Slakt' paart het kwintet creatieve chaos aan aanstekelijke ritmische patronen. Het levert enerverende momenten op, zoals in het duet van Broo en Håker Flaten. Extatisch trompetspel wordt hier gecombineerd met rauw en wild snarengepluk. Indrukwekkend is het duet bas–vibrafoon. De klanken passen wonderlijk goed bij elkaar en soms lijkt het alsof hier één instrument wordt bespeeld. Fragiel, bijna teder en toch ook bij vlagen onstuimig klinkt het spel.

'Kort Hilser' start na de pauze met de enerverende combi tenorsax en slagwerk. Elkaar opzwepend tot grote hoogte gaat de sneltrein van start. Maar de trein, vol ritmische hectiek, komt pas echt goed op stoom als de overige leden van het kwintet zich erbij voegen. Vibrafonist Ståhl is vervolgens bijna niet te volgen in zijn solo, zo snel raast hij over de metalen toetsen.

Ook 'Barbro Violet' kent zijn stevige momenten, maar hier is ook ruimte voor meer ingetogen spel. De ingetogen dialoog tussen Ståhl en Håker Flaten, waarbij de twee muzikanten elkaar aftasten, is zeer de moeite waard. Evenals het moment dat de beide blazers en Johansen met zijn brushes al even ingetogen aansluiten. Maar het hoogtepunt hier is de bassolo van Håker Flaten, waarbij hij met wilde slagen de snaren beroert.

Foto's: Maarten van de Ven

Labels:

(Ben Taffijn, 4.12.15) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'
Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.