|
Draai om je oren Jazz en meer - Weblog |
|
||
|
| |||
 ConcertEen taart met veel zeer goede muziek Verjaardagsconcert Ig Henneman, dinsdag 22 december 2015, Zaal 100, Amsterdam Je krijgt taart, dat is een van de voordelen van verjaardagsfeestjes. Was het onlangs raak bij Ab Baars die 60 werd, gisteren was het Ig Henneman die iets te vieren had. Zij werd 70, je zou het niet zeggen, maar dat terzijde. En ook hier dus weer taart en wat nog veel belangrijker is, bijzonder veel zeer goede muziek. Henneman had dan ook flink uitgepakt, waardoor het kleine zaaltje van Zaal 100 zo ongeveer halfvol zat met deelnemende musici, die in wisselende combinaties de boel onveilig maakten met spetterende improvisaties en gloedvolle vertolkingen van door Henneman gecomponeerde stukken. Want natuurlijk kennen we Ig Henneman als getalenteerd altvioliste in de vrije improvisatie, maar ze excelleert eveneens in dat andere idioom, dat van hedendaags gecomponeerde muziek. Dat bleek maar weer met de uitvoering van haar solostuk voor viool, gebaseerd op een gedicht van de Duitse dichteres Ingeborg Bachmann, getiteld: 'Im Gewitter der Rosen'. Henneman koos voor de Engelse vertaling: Wherever we turn in the storm of roses, the night is lit up by thorns, and the thunder of leaves, once so quiet within the bushes, rumbling at our heels.  De heftige, intense en zelfs ietwat schurende en schrijnende solo wordt hier ten gehore gebracht door Diamanda La Berge Dramm. Ze speelt het met overgave en kruipt bij de luisteraar onder de huid. Mooi ook hoe ze tegen het einde zichzelf begeleidend het gedicht reciteert. Ook 'Riassunto', een solo voor basklarinet wordt gespeeld. Door Fie Schouten. Ook in deze compositie horen we een kleurrijk componist die het volledige register van het instrument op een speelse wijze benut. Maar natuurlijk is er evengoed veel ruimte voor vrije improvisatie, zoals reeds gezegd in diverse samenstellingen. Zo is er een set voor de strijkers met La Berge Dramm, altviolist George Dumitriu, bassist Wilbert de Joode en natuurlijk Henneman zelf. Aangevuld met Oscar-Jan Hoogland die onlangs een typisch jaren 70-apparaat van Henneman kreeg, dat bij haar stond te verstoffen, de Siel. Het houdt het midden tussen een synthesizer en een keyboard en produceert, in ieder geval bij Hoogland, de nodige onheilspellende geluiden. De strijkers klinken daarbij als krijsende vogels in de wind. Vogels van diverse pluimage. Totdat De Joode overstapt op tokkelen en zo een nieuwe dimensie aanbrengt in de set. Dumitriu gaat hier in mee en een enerverend trio volgt, met Hooglands geluidsgolven op de achtergrond. Het is Henneman die hier vervolgens een heldere melodie tegenover zet.  Boeiend is ook de klarinettenset. Met Ab Baars en David Kweksilber op klarinet en Fie Schouten op basklarinet. Geflankeerd door Gerri Jäger op drums. Tastend en verkennend zoeken de drie rietblazers hun weg. Sfeervol, maar ook fel kwetterend. Jaeger kruidt het geheel met felle slagen en stuwt het kwartet naar grote hoogte. En wat te zeggen van de set met Joost Buis op trombone, Felicity Provan op trompet en Anne La Berge op fluit, waarbij het eveneens Jaeger is die voor het ritme zorgt. Een marsachtig ritme ditmaal, terwijl de blazers een bont palet aan klanken produceren. Maar melodieën blijven bij de improviserende mens nooit lang en worden dan ingewisseld voor onbestemdere klanken. Ook hier wordt dan ook onbelemmerd geplopt, gesist en gekrijst. Het lijkt verdorie wel of we in een donker bos zijn beland vol vreemde verschijnselen! En dan staan ze nog één keer met z'n allen op het podium voor een afsluitende, onstuimige finale waar het enthousiasme van afspat, waarna de discussie start wie de volgende is voor een muzikale verjaardag... Foto's: Willem Schwertmann & Cees van de Ven Labels: concert (Ben Taffijn, 31.12.15) - - [naar boven] Lees verder in het archief...
|
Archief
Artikelen Cd-recensies Concertrecensies Colofon Festivalverslagen Interviews Jazz in memoriams
Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken? |
