Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog


 


Vooruitblik
Annette Peacock na 20 jaar weer in Nederland

Het is lang stil geweest rond Annette Peacock. Behalve heruitgaven van haar albums werd er tot 2014 nauwelijks iets van haar vernomen, totdat we in dat jaar in een interview in The Quietus konden lezen dat er een nieuw album op komst was. Zelf zegt de pianiste in dat interview: "Well I'm hoping that it won't be a posthumous success, because I don't have another 20-40 years to hit with the public." Er is op dit moment meer belangstelling dan ooit voor haar werk.

Die voortekenen zouden wel eens wat gunstiger kunnen zijn. Zo is zij door Sunn O))) uitgenodigd als een van de headliners van het vierdaagse festival Le Guess Who? in Utrecht (19-22 november). Volgens ingewijden vond zij dat een aangename verrassing. Misschien is dat het besluit geweest om na het uitkomen van haar album in 2016 op tournee te gaan. Nu komen van alle kanten verzoeken om op te treden in Italie, Frankrijk, Duitsland en Engeland. Opmerkelijk, want Annette Peacock heeft in de afgelopen vijf jaar slechts drie keer opgetreden."

Het uitkomen van een album is bij haar niet zoals bij musici die een carriere najagen. "Ik begin alleen aan een nieuw album als ik iets te zeggen heb dat eruit moet." Dat kan een verklaring zijn dat het sinds 2006 is dat haar album '31:31' op haar label Ironic Records uitkwam. Maar ook andere redenen kunnen eraan ten grondslag liggen dat bijvoorbeeld de hooggespannen verwachtingen toch niet altijd uitkwamen. Zij trad in 1971 op met The Paul Bley-Annette Peacock Synthesizer Show in Europa, waarin onder meer Han Bennink excelleerde. Dat is onder andere te horen in een opname van 'Improvise', opgenomen in Jazzclub B-14 te Rotterdam. Peacock is nu nog steeds vol lof over Bennink: "Hij is een van de weinige muzikanten die tegelijkertijd vrij en binnen de maat kunnen spelen."

Annette Peacock had richting van de pop kunnen kiezen, maar koos daar niet voor, ook al wilde RCA dat graag tijdens de productie van haar album 'I’m The One' in 1972. Ze had eigenlijk al voor een richting gekozen tijdens een tour in 1966 in Europa met Albert Ayler, Don Cherry, Gary Peacock en Sunny Murray. Ze was erbij met haar eerste echtgenoot Gary Peacock. De freeform die Ayler en Murray lieten horen had haar zeer aangesproken. In Jazzwereld 37 is dat in 1972 in een interview met Simon Korteweg en Bert Vuijsje uit 1971 te lezen. Paul Bley wilde haar nooit les geven, want dan verlies je alle spontaniteit, zei hij. Haar composities spraken hem zeer aan, ondanks de worsteling die hij daar in het begin mee had. "It's not always good to be the first," zei ze ooit veelbetekenend. Daar heeft ze in haar muzikale loopbaan behoorlijk last van gehad. Haar muziek werd niet altijd begrepen. En wie haar albums heeft beluisterd weet ook waarom. Ze was en is volgens mij nog steeds haar tijd vooruit. Op zondag 22 november in Tivoli zullen we het ongetwijfeld ervaren.

Labels:

(Martin Rohde, 12.11.15) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'
Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.