Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog


 


Cd
Wim Kegel - 'Drumwise: Duets With Marc van Roon' (Buzz, 2015)
Opname: 2-3 december 2014

Toen drummer Wim Kegel dit project bedacht, vond hij ongetwijfeld dat de drumset qua klank centraal moest staan. Toch is de muziek expliciet melodieus en is het geen staalkaart van zijn technisch kunnen. Er bestaat slechts een handjevol drumsolo-albums die ook interessant zijn voor niet-drummers. Een mogelijke werkwijze die soms wat geforceerd kan overkomen, is het gebruik van specifiek voor bepaalde intervallen gestemde trommels, zoals Max Roach bijvoorbeeld deed, ook in grotere percussiebezettingen, zoals in de formatie M'Boom (Re:Percussion). Kegel gebruikt hier voor zover ik weet een normale jazzkit met wat toevoegde trommels.

Pianist Marc van Roon zorgt er op zijn Steinway mede voor dat de context altijd toegankelijk blijft, met een speelwijze die de ritmische kern niet afzwakt. Zo krijgen ook langzame stukken een extra spanning mee. Als je behoort tot de kleine minderheid van bezitters van goede sacd-spelers dan is het helemaal likkebaarden, want wat er aan nuances aan klanken is opgenomen is een openbaring. Omdat het een hybride (tweelaags-) sacd is, kan je hem ook in een gewone cd-speler afdraaien. De meesten met die sacd-afspeelmogelijkheid zullen een zogeheten multispeler van gemiddelde kwaliteit bezitten, waarmee ook dvd's worden afgespeeld. Dan nog moet de rest van de audioketen van behoorlijke kwaliteit zijn om optimaal van deze technologie te kunnen genieten. Kegel zoekt hier geen muzikale grenzen op, hij wil laten horen hoeveel mooie details liggen opgesloten in de aanraking van zijn instrumentarium. Vooral de bekkens klinken geweldig goed. Om een cliché te gebruiken: ze klinken alsof ze live in je kamer worden bespeeld. Om een natuurlijke akoestiek te krijgen, werd het album in de Evangelisch Lutherse Kerk van Haarlem opgenomen, zonder verdere trucages.

Het repertoire is stilistisch mooi afwisselend, met heldere originals van zowel Kegel als Van Roon naast enkele bekende standards. Daarvan komen 'The Song Is You', 'Take The A Train', 'Night And Day' en als afsluitend hoogtepunt Ellingtons 'Fleurette Africaine' in originele versies aan bod. Grappig is dat 'Take The A Train' op gang komt als een startende stoomlocomotief, terwijl die lijn toch toen al elektrisch was. Het spreekt voor zich dat gekozen is voor een variatie aan tempi, timbres en ritmische patronen. Stilistisch blijft het allemaal in de postbop zonder al te veel ongewone maatsoorten, al is het complexe 'Transatlantic Connections' van Kegel en Tony Overwater daar een uitzondering op. Er is ook nog een tango met smakelijke accenten, 'Radio-A-Hamn' van Van Roons hand. De bekkens komen uitgebreid aan bod in 'In The Land Where The Cymbals Ring'. Zeer aangenaam is Marc van Roons Jarrettesque benadering van 'Night And Day'.

Het is leuk om eens een muziekformatie te beluisteren vanuit het standpunt van de slagwerker. Je hebt geen sacd-speler nodig om deze muziek op waarde te schatten, maar die voegt wel extra beleving toe.

Klik hier om geluidsfragmenten van dit album te beluisteren. Daartoe wel even de nummers aanklikken.

Labels:

(Ken Vos, 4.10.15) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'
Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.