Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog


 


Concert
Tierra, Viento Y Fuego!
Cubop City Big Band: 'The Latin Side of Earth, Wind & Fire', donderdag 17 september 2015, Bimhuis, Amsterdam

In het donker, achterin de zaal van het Bimhuis, danst de hele avond een echtpaar op leeftijd ingetogen maar oh zo elegant de Cubaanse son montuno. Of noem het salsa, of mambo. De man van het stel, psychiater Ira Goldwasser, bijgenaamd Dr. Salsa vanwege zijn kennis van en liefde voor de latin jazz, was er al in de jaren vijftig bij: als professioneel mambo dancer in New York City, waar in glanzende danspaleizen de Latin Fever welig tierde.

Onder andere bebopper Dizzy Gillespie had eind jaren veertig de samenwerking gezocht met grootheden uit de Afro-Cubaanse scene, zoals bandleider Machito en arrangeur/componist Mario Bauzá. Cuban Be Bop was geboren, afgekort Cu-bop. In latere incarnaties heette de fusion van Noord-Amerikaanse jazz, popharmonieën en Cubaanse ritmes boogaloo, salsa of - alles omvattend - latin jazz.

In 1982 hoorde de getalenteerde jonge drummer Lucas van Merwijk bandleider Machito (kort voor diens heengaan) spelen in De Kroeg in Amsterdam. Wat een onwaarschijnlijk podium voor een grootheid, maar wat een gelukje: Van Merwijk was voor zijn leven verkocht.

Op het Bimhuispodium anno 2015 excelleert zijn 19-koppige band met maar liefst twaalf blazers - allen uit de top van Nederlandse jazzscene - opgesteld in secties van vier rond het hart van de band: de ritmesectie. Van Merwijk is van achter zijn drumstel gekomen en demonstreert zijn skills op timbales in een een-twee-drietje met conguero Bulu Viloria en bongomaster Marco Toro, beide Venezuelanen. Middenvoor staan de twee leadzangers. Het is prettig kijken naar de precieze vertaling van zoveel ritmische details in het bewegende lichaam van Alberto Caicedo. Maar zijn grote kracht én die van zangeres Yma America schuilt in hun dienstbaarheid aan het geheel in plaats van het opeisen van een speciale status als frontman- of vrouw.

De stukken van de ongeëvenaarde funkband Earth, Wind & Fire lenen zich uitstekend voor hun latinversies. Alleen al dankzij de befaamde EWF-blaaspartijen, die één op één bruikbaar zijn. Het mengsel is bij nader inzien zo voor de hand liggend als een rum-cola.

Twee arrangementen van bandlid/trombonist Ilja Reijngoud springen er uit: het rijke, gelaagde 'Getaway' en 'Boogie Wonderland' die als chachacha het disco origineel nog overtreft. Ook het brutale arrangement van toetsenist Marc Bischoff voor 'Let’s Groove' vormt een hoogtepunt. De Spaanse vertalingen geven het EWF-repertoire een laatste overtuigend duwtje richting latin.

Tot zijn verrassing ontvangt Van Merwijk aan het begin van de tweede set voor zijn grote verdiensten voor de latin jazz uit handen van Dr Salsa de niet al te officiële Dr Salsa Award - een soort van sportbekertje. Van meer allure zijn de geciteerde dichtregels van Fernando Ortiz, waarin deze stelt dat Cuba's grootste bijdrage aan het geluk en welvaren in de wereld niet de sigaren zijn, niet het suikerriet, maar de muziek met die nog altijd springlevende bron van Afro-Cubaanse ritmes.

Pas bij het laatste nummer, 'Star', staat het publiek op en danst, gehoor gevend aan zanger Alberto Caicedo's expliciete oproep. Nu is er heel veel goeds over het Bimhuis te zeggen, maar een glanzend danspaleis is het niet. Vandaar dat een dergelijke aanmoediging bijna altijd nodig blijkt, behalve dan voor die ware aficionados, stilletjes achterin de zaal.

Labels:

(DJ Philippona, 27.9.15) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:






Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.