Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog





 


Cd
Howard Peach - 'Howard Peach' (El Negocito Records, 2015)

Opname: december 2013

Deze vrij korte cd, die iets meer dan een half uur duurt, valt in twee delen uiteen. In drie nummers klinkt dit trio als een jazztrio, bestaande uit tenorsax, bas en drums, en in de andere drie nummers is sprake van een mix tussen wereldmuziek, hedendaags gecomponeerde muziek en psychedelische pop. Het maakt deze cd tot een zeer afwisselend, wellicht ook wel wat rommelig album, al stoort de diversiteit niet.

Om maar eens met die jazztrio-kant te starten; opener 'Lausanne' is daarvan het hoogtepunt. Chris Speed, op tenorsax, blaast hier lange lijnen met een warme toon. Een toon die mooi contrasteert met het wat Caraïbisch aandoende basspel van Simon Jermyn. Spel dat mede zijn bijzondere kleuring krijgt doordat Jermyn op dit album een elektrische bas bespeelt. Gaandeweg ontwikkelt het trio, met verder op drums Lander Gyselinck, meer dynamiek en laat vooral Jermyn zijn ritmische kant goed horen. 'Sycamore Sea' is het enige nummer op dit album wat de meer experimentele jazzkant laat horen, mede door de solo van Speed, die elementen vanuit de free jazz bevat. Ook de beat die Jermyn en Gyselinck hier produceren mag gerust complex en tegendraads genoemd worden.

De meest bijzondere nummers op dit album zijn echter die nummers die afwijken van het jazzrepertoire. Zo is 'Unfortunate Vivisepulture' duidelijk schatplichtig aan de Indiase muziek. Speed gebruikt hier de circular breathing-techniek om het voor Indiase muziek zo kenmerkende geluid te produceren, terwijl Gyselinck met allerlei attributen in de weer is om achtergrondgeluiden te produceren. Bijzonder hierin is ook de bijdrage van Jermyn, die bestaat uit het produceren van spookachtige mistbanken.

Ook 'Hidden Word' verrast de luisteraar. De tenorsax van Speed klinkt als een misthoorn die regelmatig wordt doorbroken door de krassende bekkens van Gyselinck. En ook hier produceert Jermyn mistflarden. Dit is muziek voor een thriller! Diezelfde wat mystieke sfeer vinden we bij het laatste nummer in dit rijtje: 'Atlantis 1987', waarin de sferische opbouw die Speed en Jermyn kiezen zorgt voor een interessante spanning.

Klik hier om naar een track van dit album te luisteren: 'Unfortunate Vivisepulture'.

Labels:

(Ben Taffijn, 15.7.15) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'

Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.