Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog





 


Concert
Trompetgenie!

Ambrose Akinmusire Quartet, vrijdag 8 mei 2015, Paradox, Tilburg

De aankondiging van Pee Wee Marquette op het album van Art Blakey 'Live At Birdland' is rauw en legendarisch. In the Jazz Corner of the World wordt in 58 seconden de hele groep van drummer Blakey geïntroduceerd. Met enig understatement wordt "the new trumpet sensation Clifford Brown" voor het voetlicht gebracht. Direct na afloop van het optreden van Ambrose Akinmusire in Paradox komt deze associatie bovendrijven. Paradox is niet alleen een jazzclub van formaat, maar het optreden van Akinmusire blijkt een ronduit zinderende trompetsensatie te zijn geweest.

In het kwartet van Akinmusire produceert de jonge drummer Justin Brown de hele avond, soms in een razend tempo, magistrale geluidsgevolgen, pulserende grooves, zijdezachte, ritmische patronen en een almachtige, minutenlange drumsolo. Zijn kompaan in het ritmisch tandem, Harish Raghavan, houdt bescheiden het geheel in toom. Terwijl pianist Sam Harris juist solistisch van zich doet spreken. De gehele interactie is fascinerend, spannend en op het telepathische af. De genoemde bassist en drummer zijn ook van de partij op het debuut van Akinmusire op het Blue Note-label 'When The Heart Emerges Glinstering' en op zijn laatste album 'The Imagined Savior Is Far Easier To Paint'. Beide platen zijn zeer verschillend, waardoor je kunt spreken van een goed ingespeelde groep. Ze getuigen direct en indirect van Akinmusire's politiek geëngageerde humanisme.

De ware furore komt echter van de jonge hond op de trompet. Verwacht van hem geen routinematige Amerikaanse jazz. De wijze waarop Akinmusire zijn ingebeelde Amerikaanse roots zonder enige terughoudendheid nieuw leven inblaast, is boven alle twijfel verheven. Het is bovenal wonderbaarlijk mooi en intens. In twee volwaardige sets varieert de trompettist in menig opzicht. Zo onderscheidt elke compositie zich van de andere en speelt de melodie een bepalende rol. Er wordt een diversiteit aan sferen en emoties gezocht én gevonden. Onder de oppervlakte speelt de verandering van het ritme een rol van betekenis.

Het is niet alleen het fluwelen delicate trompetgeluid dat imponeert. Het zijn niet louter de krachtige, soms verbijsterend snelle, maar altijd uitstekend en gearticuleerd gespeelde chops die de luisteraar op het puntje van zijn stoel doet belanden. Ronduit sensationeel en muzikaal zijn de kleuren die Akinmusire, op het door drie ventielen aangedreven instrument, weet over te brengen. Spontane, real-time improvisatie. Als een tweede natuur lijken de tonen soms te zweven, dan weer razend snel te stijgen of te dalen. Fladderend, knisperend, dan weer vloeiend of juist staccato, ruimte latend of innemend. Al even verrassend vertragen of versnellen. Meditatieve, kristalheldere, fluisterend hoge tonen, maar ook donkere groovende hardboplijnen. Wars van clichés, uitermate vrij, en altijd op zoek naar de ware climax.

Klik hier voor foto's van dit concert door Louis Obbens. En bekijk hier foto's van dit concert door Monique van der Lint.

Labels:

(Louis Obbens, 20.5.15) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'

Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.