Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog


 


Concert
Jazz is niet in een hokje te vatten
Tineke Postma Quartet, vrijdag 1 mei 2015, Paradox, Tilburg

Als je internationaal 'one of the Leading Ladies of Jazz' genoemd wordt, dan heb je wat te geven en mag je als publiek ook iets verwachten, lijkt me. Tineke Postma's staat van dienst is ronduit indrukwekkend; ze won diverse prestigieuze prijzen en speelde met vele internationale grootheden samen, met als kers op de taart haar grote held Wayne Shorter. De saxofoniste heeft een Amerikaans kwartet met Terri Lyne Carrington, Geri Allen en Scott Colley, én een Nederlands kwartet met Marc van Roon, Martijn Vink en Frans van der Hoeven. En alsof dat allemaal nog niet genoeg is heeft ze ook nog sinds 2012 de band Sonic Halo, die zij leidt met niemand minder dan Greg Osby. Hiervan kwam in 2014 de gelijknamige cd uit, waarvan tijdens dit concert een aantal tracks werden gespeeld. Alhoewel anders dan aangekondigd was voor de gelegenheid bassist Frans van der Hoeven uitgeleend aan collega Jeroen van Vliet, die in het Bimhuis de tour van zijn Zeelandsuite aftrapte. Verhoeven werd vakkundig vervangen door Clemens van der Feen.

De composities zitten ingenieus in elkaar met technisch knappe wendingen, ritmische breaks en imposante, vingervlugge loops zoals in 'Melo', 'Source Code' en 'Nine Times A Night'. En dat is niet in de laatste plaats te danken aan de geweldige muzikanten waarmee Postma zich omringt. Veel moois ontstaat in het samenspel met pianist Marc van Roon, een avonturier en improvisator bij uitstek, die blijft prikkelen en daarmee Postma's spel tot grote hoogte dwingt. Dat hij ook prachtige stukken schrijft, bewijst hij met 'Beyond Category', waarbij nog eens duidelijk gesteld wordt dat jazz niet in een hokje te vatten is. Hulde ook aan Martijn Vink, die de soms onvoorstelbare changementen schijnbaar moeiteloos aanstuurt, zonder daarmee de aandacht naar zich toe te trekken.

Terwijl Postma de Hollandse nuchterheid zelve blijft, is dat in haar spel zeker niet het geval. In de pakweg drie jaar dat we haar op het Tilburgse jazzpodium niet gezien hebben, is er wel wat gebeurd. Haar spel was altijd al fris en rijk aan klank en kleur, maar heeft zich duidelijk verdiept. Een zekere mate van rust lijkt een belangrijke toegevoegde factor, waardoor haar virtuositeit alleen maar zichtbaarder wordt. De melodielijnen zijn warmer en ronder, haar improvisaties diepgaander. Dat is ook het geval bij de standards die Postma graag speelt, waarin de melodie de rode draad vormt, maar soms onherkenbaar verpakt is in haar eigen verhaal. De harmonie in dit kwartet ontstaat zonder meer door gelijkwaardige muzikale intelligentie, maar zal ook ongetwijfeld meedrijven op de internationale ervaring van Tineke Postma. Met dit optreden voldeed de saxofoniste volledig aan de verwachting. Grote klasse wat zij met haar kwartet hier heeft neergezet.

Klik hier voor foto's van dit concert door Monique van der Lint. En bekijk hier foto's van dit concert door Donata van de Ven.

Labels:

(Donata van de Ven, 5.5.15) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...









De redactie van
Draai om je oren
wenst je fijne feestdagen en een mooi, gezond en gelukkig 2025!


Menupagina's:




Cd van het moment:
Sunny Five - 'Candid'
Klik op de hoes om een track van dit album te beluisteren en voor meer informatie







Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.