Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog


 


Concert
Code rood voor het Zuiderpershuis!
Paal Nilssen-Love Large Unit, zondag 3 mei 2015, Oorstof, Zuiderpershuis, Antwerpen

Paal Nilssen-Love is een bekende naam voor de liefhebbers van de progressieve jazz en vrije improvisatie. In de afgelopen jaren heeft hij als drummer een ijzersterke reputatie opgebouwd binnen een veelvoud aan samenwerkingsverbanden. In duo's en trio's met musici als Ingebrigt Håker Flaten, Mats Gustafsson, Ken Vendermark, Dave Rempis, Fredrick Lonberg-Holm, Lasse Marhaug, John Butcher, Peter Brötzmann en Joe McPhee. Verder is hij bekend van zijn werk met Atomic en The Thing.

En dan, in 2014, krijgt Nilssen-Love de kans om de Large Unit op te richten. De aanleiding is een voorstel van het Kunstnarhus in Sjøbygda, Noorwegen, om daar te komen werken als artist in residence en de band van zijn dromen samen te stellen. En die band komt er, met een bijzondere bezetting: twee slagwerkers, twee bassisten, vijf blazers - drie koper, twee rieten, gitaar en elektronica. Elf man sterk in totaal. En nu, als onderdeel van een korte Europese tournee, stond dit gezelschap in een kleine zaal van het Zuiderpershuis in Antwerpen als onderdeel én absoluut hoogtepunt van de Oorstof-reeks.

Want een hoogtepunt was het. Aan alles is te merken dat hier een band staat met louter topmusici, die zowel excelleren in het samenspel als in hun individuele bijdragen. Waarbij de muziek varieert van subtiel, bijna poëtisch tot aan orkaankracht. Code rood, zullen we maar zeggen.

Het openingsnummer 'Ana' begint op een zoekende, aftastende bijna rommelig aandoende manier, waarin de vijf blazers - trompet, trombone, tuba en twee altsaxen - hun partijen blazen, schijnbaar zonder onderlinge samenhang. Dan weerklinken de eerste drumslagen en worden er stevige akkoorden neergezet. Het is gedaan met de rust. Hierop volgt een jankende gitaarsolo van Ketil Gutvik, krachtig begeleid door het slagwerk van Andreas Wildhagen. Als dan vervolgens de beide bassisten zich erbij voegen en tot slot Nilssen-Love zelf, is het geluid intussen aangezwollen tot een heuse orkaan.

In 'Fendika' is het tubaspeler Per Ake Holmlander die voor bijzondere momenten zorgt. Vibrerend, piepend en knarsend perst hij de meest bizarre klanken uit zijn instrument. De daaropvolgende solo's op altsax van Julie Kjar en op trompet van Thomas Johansson zijn van een ongenaakbare schoonheid, scherp en gevoelig tegelijk. Beide solo's kenmerken zich door een bijna bezwerende toon, ondersteund door een lome beat, waar het krachtige en hoekige slagwerk continu doorheen klinkt.

In 'Circle In The Round' komt de elektronica uitgebreid aan bod. De noiseklanken die Tommï Keränen hier produceert zorgen voor spannende momenten in combinatie met het beukende slagwerk van Nilssen-Love. Waarbij de strak geblazen akkoorden hier zorgen voor de broodnodige afwisseling van deze helleklanken. In de toegift 'Fortar Hardar', een concert op zich, gaat de groep nog één keer volledig los. Dit is het moment voor Klaus Ellerhusen Holm met een razende, scheurende solo op de baritonsax, ondersteund door Nilssen-Love en bassist John Rune Strom.

Klik hier voor foto's van dit concert door Hans van der Linden.

Labels:

(Ben Taffijn, 16.5.15) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:






Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.