Draai om je oren Jazz en meer - Weblog |
|
||
|
Cd / Concert Mette Rasmussen & Chris Corsano – 'All The Ghosts At Once' (Relative Pitch, 2015) Aram Shelton's Tonal Masher / Mette Rasmussen & Chris Corsano, woensdag 13 mei 2015, Oorstof, DE Studio, Antwerpen De rode draad gedurende het concert in DE Studio, en daarmee vanzelfsprekend ook op de cd 'All The Ghosts At Once', wordt gevormd door de altsax. Al geeft Aram Shelton voor zijn soloproject 'Tonal Masher' wel een hele originele draai aan dit blaasinstrument. Drie kwartier duurt de set en de beste man heeft geen noot geblazen! Nooit geweten dat dat ook eigenlijk helemaal niet hoeft om er toch een alleszins acceptabel geluid uit te krijgen. De sax lag de gehele avond voor hem op zijn tafeltje. Door een microfoon in de hoorn te schuiven en zo het rondzingen op gang te brengen wat dan weer elektronisch werd bewerkt, bereikt hij zeldzame effecten. Een secuur werkje, want een milliseconde de microfoon te lang in de hoorn en het publiek rent gillend weg. Trommelen kun je ook op je altsax, middels je kleppen. Het lijkt op enig moment wel of er een complete percussiegroep op het podium staat, mede veroorzaakt door de speciale luidsprekeropstelling, waardoor het geluid overal vandaan lijkt te komen. Maar eerlijk is eerlijk, Shelton weet geen hele set te boeien. Na de zoveelste geluidsgolf weet je het wel. Maar een bijzondere ervaring is het. Mette Rasmussen doet vervolgens wat we meer gewend zijn: blazen. En hoe! De kersverse cd 'All The Ghosts At Once', haar debuut, maakt diepe indruk, wat nog wordt versterkt in haar liveoptreden. Daar staat een jonge vrouw met een enorme performance, die alles wat ze heeft - en dat blijkt veel te zijn - in de strijd gooit. Begeleid door Chris Corsano, zo langzamerhand één van de veel gevraagde drummers binnen het impro-wereldje getuige zijn indrukwekkende lijst van samenwerkingen, die eveneens de lat hoog legt. 'Train Track', de opener van de cd, begint met Corsano, die krassend over zijn bekkens een zacht en ijl geluid produceert. Rasmussen blaast een stuwende, resonerende solo. Dan komt het drumspel van Corsano op, al snel leidend tot een spannend duet, waarbij de twee een ware storm veroorzaken. Rasmussen, tussen ijselijk hoog en diep laag bewegend, haalt alles uit haar alt wat erin zit, een ware saxplosie! In '_____'s Lament' Part 1 en 2 laat Rasmussen horen haar sax ook zeer intiem en subtiel te kunnen bespelen. De zachte noten, ietwat gruizig door het beetje valse lucht, worden afgewisseld met bescheiden plopgeluidjes. Corsano ondersteunt hier met gerichte roffels, zorgend voor spannende effecten. De sfeer is inderdaad als van een lament, een klaagzang. En dat brengt ons bij het kenmerkende geluid van Rasmussen, dat ze ook overduidelijk demonstreert tijdens dit concert. De intense, soms zelfs bijna angstaanjagende toon van haar spel: het is melancholiek, ja, vaak zelfs klagelijk, schrijnend en schurend. Op die momenten gaat het door merg en been. Daar gaan we nog veel van horen! Klik hier voor foto's van dit concert door Hans van der Linden. (Ben Taffijn, 21.5.15) - - [naar boven] Lees verder in het archief...
|
Archief
Artikelen Cd-recensies Concertrecensies Colofon Festivalverslagen Interviews Jazz in memoriams
Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken? |