Draai om je oren Jazz en meer - Weblog |
|
||
|
Aki Takase La Planète – 'Flying Soul' (Intakt, 2014) Opname: 6-8 september 2013 Aki Takatse / Ayumi Paul – 'Hotel Zauberberg' (Intakt, 2014) Opname: januari/mei 2014 Het begin vorig jaar verschenen album 'Flying Soul' en het eind vorig jaar uitgebrachte 'Hotel Zauberberg', beide van de Japanse pianiste Aki Takase, vertonen een grote mate van stilistische overeenkomst. Daarom leggen we ze in deze recensie maar eens naast elkaar. 'Flying Soul' is de eerste opname van een nieuw kwartet van Takase, met naast haarzelf op piano en celeste Louis Sclavis op klarinet en basklarinet, Dominique Pifarély op viool en Vincent Courtois op cello. De albumtitel verwijst naar de inspiratiebron voor dit album: de roman 'Flying Soul' van de Japanse schrijver Yoko Tawada. Tawada is een goede vriendin en collega van Takase. Op dit album heeft Takase getracht om de Japanse schrifttekens om te zetten in klanken. Daarnaast heeft zij ervoor gekozen om meer bij het idioom van de klassieke kamermuziek aan te haken dan bij dat van de jazz. De muziek die op dit album klinkt, heeft dan ook veel raakvlakken met componisten als Debussy, Ravel en Messiaen. Zo zijn 'Into The Woods', 'Wasserspiegel' en 'Intoxication' harmonieuze stukken waarin het ensemblewerk voorop staat. Hier wordt zeer melodieus gemusiceerd. 'Onigawarau' is eveneens een melodieus stuk, maar dan wel op een heel andere wijze. Hier valt het ritme het meest op, verklankt door een enerverend blazende Sclavis. De improvisatiekant van Takase komt in andere stukken, zoals 'Rouge Stone', aan bod. Hier hebben ruwe, ongepolijste en weerbarstige tonen de overhand. Het album bevat verder nog vier losse stukken, waaronder een cover van 'Twelve Tone Tales' van de partner van Takase, Alexander von Schlippenbach. Bijzonder is ook 'Moon Cake' met een grote rol voor Sclavis die vrolijke kwinkslagen uitdeelt met zijn klarinet en met enerverende duetten tussen viool en cello en celeste en klarinet. Takase vangt de diverse stemmingen door enerzijds voor harmonie te kiezen en anderzijds voor weerbarstigheid, bijvoorbeeld door de glissando's van de viool. En dan 'Frau Chauchat', de nuffige Russische waar Hans verliefd op wordt. Takase kiest hiervoor een wals als vorm. En je ziet haar binnenschrijden in het restaurant in haar lange avondjapon. En dan die melancholische ondertoon! Maar eigenlijk gaat de roman over de tijd. Drie stukken heten dan ook 'Was Ist Die Zeit?'. Twee keer voor solopiano en één keer voor piano-viool. Het zijn miniatuurtjes, bespiegelingen, langzame wandelingen, waarin de tijd lijkt stil te staan. Hetzelfde dat je overkomt bij het beluisteren van deze cd's. Klik hier voor geluidsfragmenten van 'Flying Soul'. Klik hier voor geluidsfragmenten van 'Hotel Zauberberg'. Labels: cd (Ben Taffijn, 22.3.15) - - [naar boven] Lees verder in het archief...
|
Archief
Artikelen Cd-recensies Concertrecensies Colofon Festivalverslagen Interviews Jazz in memoriams
Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken? |