Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog





 


Cd
Ab Baars Trio – 'Slate Blue' (Wig, 2014)
Opname: 6 maart 2014
Ab Baars Trio & NY Guests – 'Invisible Blow' (Wig, 2014)
Opname: 27 november 2012

Wat 'Slate Blue' van het anderhalf jaar eerder opgenomen 'Invisible Blow' onderscheidt, is de abstractiegraad. 'Blow' werd opgenomen met twee Amerikaanse gasten, hoornist Vincent Chancey en vocaliste Fay Victor. Grosso modo geldt in de vrije jazz dat je meer structuur in het gebodene dient aan te brengen naarmate het ensemble groter is. Zodoende heeft 'Invisible Blow' een meer verhalend karakter gekregen dan het uitgebeende, strenge geluid van het Ab Baars Trio.

De titels van de composities op 'Slate Blue' zeggen niet zoveel over de inhoud of aard van de muziek. 'Raaf' had net zo goed 'Wafje' kunnen heten. 'Fanfare' is eerder een melancholieke overpeinzing over je jeugdavonturen in het plaatselijke amateurorkest dan dat het daadwerkelijk een afspiegeling is van een dergelijk gezelschap. Representeren de versnellende en vertragende ritmemotiefjes en de aldus ontstane moirépatronen van Martin van Duynhoven in 'Steen' de trillingsgetallen van de kristallen of verwijzen ze naar het opgetogen getinkel van de oermens op zijn primitieve lithofoon? Ach, iedereen hoort er maar het zijne in.

Baars' composities op 'Invisible Blow' hebben gedichten of bokswedstrijden of combinaties daarvan als uitgangspunt. Pugilistiek en poëtica, gepaard door Pan. 'Sometime', geïnspireerd op de stukken van Joyce Carol Oates over boksen, suggereert de heftigheid en de vaart van de match. Maar je hoort ook het aftasten, het plagen, de dansjes rond de tegenstander. 'The Loser', naar Charles Bukowski, is rauw en amusant, zoals je kon verwachten. Fay Victor brengt het expressief en muzikaal. Haar stem wordt ingezet als vijfde instrument, maar ook om flarden van teksten door de muziek te zingzeggen. Nog grappiger is 'The Mummy'- de koosnaam van Muhammad Ali voor George Foreman. "Here comes The Mummy!" In 'The Descent' zeilen de stemmen in sierlijke bogen omlaag, onderweg een slurfje thermiek meepikkend.

Het gezelschap heeft gemeenschappelijke roots in de free-jazz esthetiek van de jaren zestig. Dat wil zeggen: Victor zal die van de platen en van de verhalen kennen. In de loop der tijd heeft die muziek wel een verinnerlijking ondergaan. Maar wanneer de blazers een wat al te serieuze pose dreigen aan te namen, klopt Van Duynhoven er wel een mal asymmetrisch dansje doorheen.

Labels:

(Eddy Determeyer, 7.3.15) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'

Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.