Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog


 


Concert
Zo klinkt een delirium
Lily's Déjà Vu, woensdag 21 januari 2015, Paradox, Tilburg

Na afloop van dit concert was het duidelijk: zo klinkt dus blijkbaar een delirium. Een wanhopige, pijnigende bassolo door Jasper Stadhouders, gevolgd door intens geblazen hoge tonen op de tenorsax van Ingrid Laubrock, waarna de sax het uitgiert in een zo mogelijk nog wanhopigere monoloog, boven het gebeuk op de bas uitstijgend. En net als in een echt delirium, kan ik mij zo voorstellen, zijn er kleine momenten van rust, hier vormgegeven door het klassiek aandoend gitaarspel van Guillermo Celano. Maar nooit lang, want de volgende uitbarsting kondigt zich alweer aan met snelle progrock-georiënteerde gitaarrifs, met straffe begeleiding van Stadhouders en slagwerker Marcos Baggiani.

Lily's Déjà Vu is een relatief nieuw kwartet, gevormd in 2013, bestaand uit een viertal musici die reeds enige jaren hard aan de weg timmeren in de internationale improscene. Vooral Ingrid Laubrock, momenteel woonachtig in New York, is zo langzamerhand een beroemdheid. Als je mag samenspelen met iemand als Anthony Braxton heb je het ver geschopt. In het algemeen is de muziek van het kwartet met de intrigerende naam te kenmerken als mysterieus, ongrijpbaar en soms ook wel wat ongemakkelijk. Lieflijke momenten worden afgewisseld met noisy uitbarstingen, met name door het gitaarspel van Celano, dat stevig wortelt in de rock, en de overrompelende saxpartijen van Laubrock.

In 'As Above, So Below' vormen bij aanvang Stadhouders en Baggiani een duo, om een sound te creëren die nog het meest wegheeft van een rollende branding. Ze bouwen een geluidsmuur, waar Laubrock zoekend en schurend een gat in probeert te slaan. 'Empathy' gaat er rustiger aan toe, wat natuurlijk wel past bij zo'n titel. Hier zijn het onaardse, ietwat unheimische klanken die door Celano en Laubrock worden voortgebracht, terwijl Baggiani het zijne aan deze sfeer bijdraagt door met een strijkstok langs zijn trommels te krassen. Het levert muziek op die als soundtrack bij een thriller niet zou misstaan. In de daaropvolgende solo van Laubrock bewerkt ze met twee handen naast elkaar de kleppen, waarmee ze een bijzonder effect bereikt.

Labels:

(Ben Taffijn, 1.2.15) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'
Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.