Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog


 


Concert
Veel doen met weinig
Laurens Smet & Hugo Antunes / Daniel Levin & Mat Maneri, Oorstof, woensdag 18 februari 2015, CC Berchem

Twee duo's in deze aflevering van Oorstof. In de eerste set twee bassisten en in de tweede set de combinatie altviool–cello.

Een duo van twee bassisten lijkt zo op het eerste gezicht weinig spannend. Het klankbereik van een bas is nu niet bepaald groot te noemen. En dat dan keer twee. Wat kan dat nu opleveren? Welnu, uiteindelijk meer dan je zo in eerste instantie verwacht. Laurens Smet - hij sloot de laatste Oorstof-serie nog af met een speciaal door hem samengesteld sextet: Laurens Smet Anvers Stock Trade - speelde hier samen met de Portugees Hugo Antunes een vibrerende set vol impro.

Soms onttrokken ze met klassieke middelen, woest plukkend aan de snaren of met de strijkstok een feest van donkere klanken aan hun instrument. Maar vaak ook met meer onconventionele middelen, wat nu juist zo leuk is aan impro. Wroetend achter de snaren met het handvat van de strijkstok of met een balpen. Trommelstokken werken ook goed, zowel om de bas tot percussie-instrument om te toveren als om er van alles mee te doen op, tussen en achter de snaren. En dan kun je ook nog aluminiumfolie om je snaren wikkelen, dat vibreert dan mee als je gaat strijken. Het levert de meest bizarre, verontrustende, overrompelende klanken op, zorgt voor extra spanning en rekt het bereik van het instrument verder op.

De combinatie altviool–cello geeft associaties met de klassieke muziek. Maar met Mat Maneri en Daniel Levin ben je die associatie snel kwijt, al zijn er wel raakvlakken met hedendaags klassiek in hun muziek. De set begon met twee improvisaties, waarbij ieder raakvlak met wat dan ook volledig ontbrak. Geluidscollages bestaande uit subtiele strijkklanken in delicaat evenwicht. De overige nummers in de set waren gebaseerd op bestaande melodieën van de cellist Levin: 'Underground', 'Old Song' en 'Sad Story', maar ook hier was de melodie - vrijwel altijd gespeeld door Levin - minimaal, meer een ankerpunt om aan vast te haken.

Wat vooral opvalt bij deze twee grootmeesters van de vrije improvisatie is hun ongelofelijke instrumentbeheersing. Het levert bijzondere momenten op, waarin zeer verfijnd wordt gemusiceerd en de transparantie optimaal is. Momenten van totale verstilling, waarbij de kracht zit in de nuance.

Labels:

(Ben Taffijn, 22.2.15) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:






Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.