Draai om je oren Jazz en meer - Weblog |
|
||
|
Cd Sebastiaan van Bavel Trio - 'As The Journey Begins' (O.A.P., 2014) Opname: december 2013 Het leven zien als een reis is reeds een oude metafoor. Denk maar aan de Odysseus van Homerus. Net als in een reis maak je in het leven van alles mee dat je vormt en maakt tot wie je uiteindelijk wordt. Ook pianist Sebastiaan van Bavel heeft iets met deze metafoor, want hij heeft hem leidend gemaakt voor zijn eerste trio-cd. Het debuut heet dan ook heel toepasselijk: 'As The Journey Begins'. Ook de tracks op dit conceptalbum spreken wat dat betreft voor zich. Naast de titelsong, in twee uitvoeringen, vinden we ook nog titels als 'The Pathway Through' en 'As the Journey Progresses'. 'As The Journey Progresses' is overigens het scharnierpunt op de plaat, met een gastrol voor zangeres Vera Naus die de korte tekst zingt: Life is a journey a journey of time Where a heart needs another to give it a shine We're all on a journey with two paths to take One that is right and the one that can break In dit nummer horen en zien we direct wat de stijl is van Van Bavel. De pianopartij start rustig met een duidelijk klassiek romantische touch. Hier is te horen dat Van Bavel in 2008 het Prinses Christina Concours won in de categorie jazz en drie jaar later in de categorie klassiek. Beide muzieksoorten zitten in zijn spel verweven en dit nummer vormt hier een mooi voorbeeld van. Naast Van Bavel excelleren hier slagwerker Remi Troost - vooral door zijn bekkenspel - en bassist Maciej Domaradzki, die door het gebruik van de strijkstok het nummer extra lading geeft. Bijzonder is ook het pianospel tijdens de zang van Naus, sterk gebaseerd op het idioom van minimal music. Hier heeft Van Bavel wel iets weg van iemand als Michael Nyman. Na de laatste zin, and the one that can break, laat het trio horen ook prima tegendraads te kunnen musiceren, als Troost en Domaradzki een onrustige partij inzetten, een draaikolk van klanken, terwijl Van Bavel zijn repeterende pianospel handhaaft. Mooi uitbeeldend wat de laatste zin in zich heeft. In 'The Ramster' laat het trio horen ook prima met het meer uptempo repertoire overweg te kunnen. In dit stuk valt vooral de dialoog op tussen Van Bavel en Domaradzki. Vurig, gepassioneerd en zeer beeldend is het gesprek tussen de twee, mooi begeleid door Troost. Bijzonder is ook 'The Pathway Through', waar Troost weer vrijwel alleen de bekkens gebruikt en daarmee een ijl patroon neerlegt. Van Bavel legt hier zijn pad overheen, noot voor noot. Je hoeft er alleen maar achteraan te lopen. Een overrompelend nummer. Labels: cd (Ben Taffijn, 18.1.15) - - [naar boven] Lees verder in het archief...
|
De redactie van Draai om je oren wenst je fijne feestdagen en een mooi, gezond en gelukkig 2025!
Archief
Artikelen Cd-recensies Concertrecensies Colofon Festivalverslagen Interviews Jazz in memoriams
Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken? |