Concert
Zinnenstrelende mystiek in Antwerpen
Eyvind Kang, Jessika Kenney, Hyeonhee & Hyeonmi Park / Giovanni Di Domenico, Tatsuhisa Yamamoto & Manuel Mota, Oorstof, zondag 16 november 2014, Zuiderpershuis, Antwerpen

Eyvind Kang, Jessika Kenney en Hyeonhee Park presenteerde afgelopen zondagavond als onderdeel van Oorstof, de onvolprezen reeks concerten die door Sound In Motion op dit moment in Antwerpen wordt georganiseerd, hun nieuwe album 'At Temple Gate'. In 2013 stonden Kang en Kenney al eens samen op het podium, eveneens als onderdeel van een door Sound In Motion georganiseerd concert. Beiden kennen elkaar ook van een reeks van samenwerkingen met bands en artiesten als Sun City Girls, Bill Frissell, John Zorn, Laurie anderson, Mike Patton, Beck, SunnO))) en Stephen O'Malley. En nu dus als trio met Hyeonhee Park, waarbij Kang tekent voor de altviool, Kenney de vocalen voor haar rekening neemt en Park de percussie is toevertrouwd. Alle drie bedienen ze daarnaast de nodige elektronica. Voorwaar een bezetting die garant staat voor een avontuurlijke set. Een extraatje, speciaal voor dit concert, is de bijdrage van de Koreaanse danseres Hyeonmi Park, zusje van. Zij voegt een ruimtelijk en lichamelijk element toe en maakt zo van deze nieuwe ontmoeting een unieke totaalervaring. 

De muziek is een sterke combinatie van Aziatische muziek (Iran, Centraal-Azië, Oost-Azië), elektronica, veldopnames en jazz. En dat op een onorthodoxe manier met elkaar verweven. Soms heel fijnzinnig, sereen en bijna transcedent. Vooral als Kang een minimalistisch repeterende solo geeft over een elektronisch gevormde drone. Maar soms is het ook ronduit onheilspellend en zeer dramatisch wat er klinkt. Menig stuk misstaat dan niet als soundtrack bij een stevige thriller.

En dan Hyeonmi Park. In eerste instantie leidt haar dansen mij eerder af dan dat het voor mijn gevoel iets toevoegt. Gaandeweg moet ik echter erkennen dat het wel degelijk wat toevoegt. De langzame bewegingen in Oosterse gewaden, die Park vaak geheel bedekken, inclusief het gezicht verhogen de spanning. En de spaarzame belichting waardoor ze vaak half in het donker danst en de ambiance van de oude fabriekshal Zuiderpershuis maken het verhaal dan compleet. De zinnenstrelende mystiek wordt daarmee alleen maar groter.

Het tweede concert was in het café en werd verzorgd door een gelegenheidstrio bestaande uit de Italiaanse pianist Giovanni Di Domenico, hier op Fender Rhodes, de Japanse drummer Tatsuhisa Yamamoto en de Portugese gitarist Manuel Mota. Ook hier werd zeer avontuurlijk gemusiceerd, waarbij de stijl meer die van vrije impro was. Di Domenico legde vooral een klanktapijt, waar Mota op soleerde en waar Yamamoto goed op reageerde met goed geplaatste accenten.

Mota's gitaarspel kenmerkt zich over het algemeen als beheerst en sensitief, soms zelfs wat sensueel. Al kan hij met zijn ingewikkelde patronen ook de randen van de chaos opzoeken. Yamamoto's slagwerk is krachtig, kleurrijk en creatief, en past vooral goed bij het gitaarwerk van Mota, vooral als ze op spaarzame momenten samen optrekken. En zoals gezegd, Di Domenico creëert vooral een sfeervolle onderlegger waarin de invloed van ambient duidelijk terug te horen is.

En dan toch een klein puntje van kritiek. Persoonlijk had ik Kang, Kenney, Park en Park liever nog een kwartiertje langer gehoord en gezien en daarmee klaar. Na zo'n indrukwekkende presentatie van klank en beeld met zo'n impact vind ik het lastig omschakelen. Waarmee ik dus ook Giovanni Di Domenico, Tatsuhisa Yamamoto en Manuel Moto onvoldoende recht kon doen. Een royale avond dus, maar wellicht iets té royaal.

Labels: concert

(Ben Taffijn, 26.11.14) - - [naar boven]

Lees verder in het archief...

Menupagina's:

Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'
Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie

Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.