Cd
Naked Ears – 'Icebear' (Speedwell Tracks, 2014)
Opname: 2012-2013

Het Amsterdamse Naked Ears is in 2012 opgericht door basgitarist Jasper de Beer. Een relatief jonge band dus nog, maar wel samengesteld uit musici die hun sporen ruimschoots verdiend hebben binnen de jazz en aanverwante stromingen. Het debuut heet 'Icebear'.

En deze ijsbeer zet direct de toon. De titelsong, een compositie van De Beer en gasttrombonist/zanger Joseph Bowie gaat over niets minder dan wat er allemaal mis is onze wereld, gesymboliseerd door het lot van, jawel, de ijsbeer, die zijn wereld letterlijk steeds kleiner ziet worden: "Icebear, stressed and nervous. Gettin' in circles, going nowhere. World is melting under my feet. Don't you see, why can't you believe." Het is een stevig nummer met invloeden van funk en rock dat zich direct in je hoofd nestelt en daar voorlopig niet uit wil verdwijnen.

Het album bestaat volledig uit eigen composities van de zes bandleden en hun gasten. Waarbij de vast kern van Naked Ears naast De Beer bestaat uit Gil Lopez (gitaar), Stormvogel (toetsen), Dirk Beets (trompet), Remko Smid (saxen) en Mark Eshuis (drums). Met dan nog zes gasten die op deze cd meespelen en meezingen is het een ruimhartig georkestreerd en zeer afwisselend album geworden.

Jazz die stevig wortelt in funk en rock is ruimschoots aanwezig, maar ook de invloeden uit andere culturen komen regelmatig voorbij. In 'Ethijojo' bijvoorbeeld, een samenwerking tussen De Beer en zangeres Minyeshu Kifle waarin de Arabische invloeden duidelijk te horen zijn. Maar ook met een hypnotiserende saxofoonsolo van Smid, alsof je op een kameel zit. Of 'Skavia', waarin de invloeden van de skamuziek zich vermengen met een soort Balkanswing. Maar hoogtepunt van deze cross-over is 'King Of Jerusalem'. Een echt knotsgek nummer van Stormvogel, een soort kruising tussen klezmer en Frank Zappa. Krachtige zang van Bowie, gierend gitaarwerk van Lopez en van die heerlijk melige klezmermelodietjes met 'hey!' ertussendoor. Om dan via een mooie trompetsolo van Beets aan het eind door te schieten in vette soul. Een heerlijke pastiche.

U heeft het al door, dit is een cd waar je je niet bij verveelt. Alles, maar dan ook alles komt in één vrolijke achtbaan voorbij. Een brevet van vermogen van een creatieve band die laat zien dat Amsterdam een wereldstad is. En laat ik besluiten met de onsterfelijke vraag van Frank Zappa, die hij ooit als titel aan een album mee gaf: 'Does Humor Belong In Music?'. Het antwoord mag duidelijk zijn!

Meer horen?
Het complete album is te beluisteren via SoundCloud:

Labels: cd

(Ben Taffijn, 20.11.14) - - [naar boven]

Lees verder in het archief...

Menupagina's:

Rest in peace
Henny Vonk
(1937-2025)
Foto: Cees van de Ven

Cd van het moment:
Spinifex - Maxximus
Klik op de hoes om dit album te beluisteren en voor meer info

Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.